Stasys Eidrigevicius - urodził się w 1949 roku na Litwie. Studiował w Instytucie Sztuk Pięknych w Wilnie. Od 1980 roku mieszka w Polsce. Malarz, grafik, twórca plakatów, instalacji, performance'ów, teatrów rysowania, autorskich spektakli, współtwórca pełnometrażowego filmu. "Stasys osiągnął to, o czym marzy każdy artysta - stworzył swój świat" - pisał o nim Ryszard Kapuściński. Jego prace wyróżnia oryginalny, natychmiast rozpoznawalny styl. Ale mimo że tworzy świat spójny, metaforycznie mówiący o kondycji człowieka, jego otwarta, kreacyjna wyobraźnia wydaje się niewyczerpana. Eidrigevicius z pełną swobodą przechodzi z jednej dyscypliny do drugiej, posługuje się różnymi technikami. Międzynarodowy rozgłos zyskały najpierw jego ekslibrisy, plakaty i ilustracje. Otrzymał za nie wiele prestiżowych nagród. W Berlinie, w 1984 roku, Stasys odkrył technikę pasteli i wkrótce stał się jej mistrzem. W Chicago, w 1986 roku, zaczął tworzyć maski, a raczej pastelowe obrazy o kształcie rozmaicie przeobrażanych i deformowanych ludzkich twarzy. W Paryżu, na przełomie 2003 i 2004 roku, powstały jego pierwsze maski - rzeźbiarskie obiekty. W tym samym czasie pod Paryżem poznał technikę wielkoformatowej fotografii Fressona, pozwalającą łączyć efekty graficzne i malarskie. Natychmiast wykorzystał ją w swoich aranżowanych zdjęciach, które są jego odkryciem ostatniej dekady. Kontekstów sztuki Stasysa szukać trzeba wśród mistrzów wyobraźni, którym nie wystarczała wierna obserwacja rzeczywistości. Wśród artystów różnych epok, którzy kreowali własną wizję świata, sytuując w centrum symbolicznie przedstawionego człowieka, uniwersalizującego indywidualne przeżycia. Masek używa nie dla karnawałowej maskarady, scenicznej gry, teatralizacji życia, sztuki dla sztuki, ale by stawiać kluczowe pytania. Z jednej strony o zło i dobro, dokonywane przez nas wybory, sens życia, z drugiej - o tożsamość i rolę artysty.