Po raz pierwszy zegary tego typu pojawiły się w górach Szwarcwaldu (południowo-zachodnie Niemcy) w drugiej połowie XIX w. Góry te obfitowały w liczne lasy i z tego względu podstawowym materiałem używanym do wyrobu kukułek było drewno sosnowe. 
W najstarszych zegarach tego typu nawet tryby były wykonane z drewna. Niestety ze względu na działalność korników niewiele z tych zegarów zachowało się do dnia dzisiejszego. Obudowa "kukułek" zwykle zawiera motywy myśliwskie (upolowane bażanty, zające, jelenie). Zwykle były one umieszczane w koronie i z obu boków tarczy. Jako ciekawostkę można przytoczyć fakt , że często jako mieszki wykorzystywano skóry kurze, które szybko się zużywały i wymieniano je na nowe, co nie pomniejszało wartości zegara.Z biegiem lat zegary te rozpowszechniły się w całej Europie a zwłaszcza w Niemczech i Szwecji.