L I K W I D A C J A KOLEKCJI
======================================
STARY - RRR - CYNOWY TALERZ - CIEKAWY MOTYW-
PIĘKNY TALERZ - SYGNOWANY
=================================
Awers – w części centralnej Herb miasta -RANDERSADER
wraz z jego patronem Świętym Franciszkiem w aureoli.
trzymającym w prawym ręku łabędzie pióro ( symbol prawdy
i mądrości ) ,a w lewej owoce (podstawowe produkty na
targowiskach )
Poniżej mały herb z gronami.
Rewers - gładki , posiada zawieszkę oraz znaki sygnowania:
BWF -ZINN-95% oraz aniołek"W CHMURACH".
Talerz wyprodukowano ( połowa XIX wieku) z okazji
odbywających Regionalnych Targów.
Foto -zdjęcie z oryginału.
Bardzo ładny stan zachowania ( NIE CZYSZCZONY ) . Ślady
użytkowania - do wyczyszczenia, a właściwie wypolerowania.
Poza tym - stan b.dobry
HISTORIA
Cyna - to pierwiastek chemiczny z symbolem chemicznym Sn ( Latin Stannum) i numerem porządkowym 50
Błyszczący i bardzo miękki srebrno-biały metal .Cyna tworzy odmiany alotropowe. W warunkach standardowych występuje w odmianie β , zwanej cyną białą, trwałej powyżej 13,2 °C. Odmiana ta ma sieć krystaliczną w układzie tetragonalnym, o gęstości 7,3 g/cm³. W niższej temperaturze przechodzi w odmianę regularną α o gęstości 5,85 g/cm³. Zmiana gęstości jest równoznaczna ze zmianą objętości, co powoduje, że cyna rozpada się, tworząc szary proszek zwany cyną szarą. Zjawisko to nazywane jest zarazą cynową. Czysta cyna biała jest ciągliwa i kowalna, odporna na korozję.
Najczęściej spotykane minerały zawierające cynę to tlenek – kasyteryt ( SnO2 , 78,8% Sn) i siarczek – stannin (Cu2FeSnS4, 27,6% Sn). Cyna występuje w przyrodzie w ilości 0,004% wagowo. Największe złoża cyny mieszczą się w Indonezji, Chinach, Tajlandii, Boliwii, Malezji, Rosji, Brazylii, Birmie i Australii.
Ze względu na dostępność, niską temperaturę topnienia, łatwość odlewania, dobre własności mechaniczne a także niską cenę cyny, przedmioty cynowe były niegdyś bardzo popularne od wczesnego średniowiecza; największy rozkwit przedmiotów z cyny nastąpił pomiędzy XIV i XVI w.
Cyny używa się do pokrywania innych metali cienką warstwą antykorozyjną. Proces cynowania stosowany jest do zabezpieczania naczyń stalowych, stosowanych w przemyśle spożywczym, np. puszek do konserw oraz konwi na mleko.
Stop cyny i ołowiu ma niską temperaturę topnienia (np. przy 60% cyny jest to temperatura ok. 180 °C) i stosowany był w przemyśle i elektrotechnice jako lut do łączenia innych metali poprzez lutowanie. Po 1 lipca 2006 w związku z wycofywaniem w krajach Unii Europejskiej produktów zawierających ołów przechodzi się na lutowanie bezołowiowe, zastępując ołów niewielkim dodatkiem srebra, miedzi i bizmutu.
Stop cyny z dodatkiem antymonu używany był także jako stop drukarski do wyrobu czcionek.
Stopami cyny i miedzi są brąz cynowy oraz spiż (zawierający także cynk i ołów), używany do odlewania dzwonów.
Stopy cyny – stopy, w których cyna jest głównym składnikiem stopowym. Najczęściej stosowanymi są stopy cyny z ołowiem, miedzią i antymonem.
Stopy cyny stosowane są jako spoiwa do lutowania. Ze względu na wysoką ciągliwość stopy cyny używane są do wytwarzania folii. Stopy cyny charakteryzują się dobrą lejnością. Używa się ich do wykonywania mało obciążonych odlewów, w tym odlewanych ciśnieniowo.
