STARY LWÓW NOBILITACJA MIASTA HERB JÓZEF PIŁSUDSKI

08-02-2014, 20:29
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.

Aktualna cena: 49.99 zł

Użytkownik inkastelacja

numer aukcji: 3930391503

Miejscowość Kraków

Koniec: 08-02-2014 20:04:24

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO SPISU TREŚCI

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO OPISU KSIĄŻKI

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY ZNAJDUJĄCE SIĘ W TEJ SAMEJ KATEGORII

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT

PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ SPRZEDAWANEGO PRZEDMIOTU, WYSTARCZY KLIKNĄĆ NA JEDNĄ Z NICH A ZOSTANIESZ PRZENIESIONY DO ODPOWIEDNIEGO ZDJĘCIA W WIĘKSZYM FORMACIE ZNAJDUJĄCEGO SIĘ NA DOLE STRONY (CZASAMI TRZEBA CHWILĘ POCZEKAĆ NA DOGRANIE ZDJĘCIA).

PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI - SERIA BIBLIOTEKA LWOWSKA (3 POZYCJE W JEDNYM TOMIE)

1. NOBILITACJA MIASTA LWOWA
2. HERB MIASTA LWOWA
3. JÓZEF PIŁSUDSKI WE LWOWIE

(KSIĄŻKA JEST REPRINTEM WYDAŃ Z ROKU 1909, 1933 i 1934)
AUTOR - 1. FRANCISZEK JAWORSKI
2. DR K. SOCHANIEWICZ
3. ZYGMUNT ZYGMUNTOWICZ
WYDAWNICTWO - ORYGINALNIE NAKŁADEM TOWARZYSTWA MIŁOŚNIKÓW PRZESZŁOŚCI LWOWA, LWÓW 1909, 1933 i 1934

JAKO REPRINT POLSKI DOM WYDAWNICZY SPÓŁKA Z O.O., WARSZAWA 1990
WYDANIE - ???
NAKŁAD - 10000 + 150 EGZ.
STAN KSIĄŻKI - BARDZO DOBRY MINUS JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).
RODZAJ OPRAWY - ORYGINALNA, TWARDA Z PŁÓCIENNYM GRZBIETEM
ILOŚĆ STRON - 59 + 80 + 96
WYMIARY - 23,5 x 16 x 1,8 CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - 0,458 KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)
ILUSTRACJE, MAPY ITP. - ZAWIERA

DARMOWA WYSYŁKA na terenie Polski niezależnie od ilości i wagi (przesyłka listem poleconym priorytetowym, ew. paczką priorytetową, jeśli łączna waga przekroczy 2kg), w przypadku wysyłki zagranicznej cena według cennika poczty polskiej.

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

SPIS TREŚCI LUB/I OPIS (Przypominam o kombinacji klawiszy Ctrl+F – przytrzymaj Ctrl i jednocześnie naciśnij klawisz F, w okienku które się pojawi wpisz dowolne szukane przez ciebie słowo, być może znajduje się ono w opisie mojej aukcji)

BIBLIOTEKA LWOWSKA
FRANCISZEK JAWORSKI
NOBILITACJA MIASTA LWOWA
DR K. SOCHANIEWICZ
HERB MIASTA LWOWA
ZYGMUNT ZYGMUNTOWICZ
JÓZEF PIŁSUDSKI WE LWOWIE
TOM IV

FRANCISZEK JAWORSKI
NOBILITACYA MIASTA LWOWA
Z 2 RYCINAMI W TEKŚCIE
WE LWOWIE 1909 NAKŁADEM TOWARZYSTWA MIŁOŚNIKÓW PRZESZŁOŚCI LWOWA

I.
Szczodry poryw. Pierwszy przywilej nobilitacyjny.
Konstytucya z r. 1658. Oblata w grodzie. Dzień
nagrody i chwały.

Była chwila przebaczenia i szczodrej łaski. Z dziejowego pogromu wyszła Rzeczpospolita raz jeszcze wolna i cała — jeszcze się nad nią rozwidnił na chwilę ostatni błysk idei jagiellońskiej, zaklęty w poważne słowa unii hadziackiej. Tron królów polskich otoczony został mistycznym nimbem zaziemskiej protekcyi, w ogniu odrodzenia, w promieniach czynów przemożnych krzepiła się dusza i w górę serca się niosły — a wczorasznej już trwogi niepomna, dzieliła Rzeczpospolita samą tylko nagrodę i łaskę.
Konstytucye sejmów z r. 1658 i 1659 pełne są aktów szczodrobliwości. Nie wyszedł bez nagrody nikt, kto w onych ciężkich czasach ramieniem, myślą, wiarą stał przy walącym się tronie, nikt, kto jeszcze w najbliższej przyszłości wpływem swoim, radą, siłą przeważyć mógł szalę na jedną lub drugą stronę. Spadł deszcz rzęsisty nobilitacyi i indyge-natów, sypnęła się „gralitudo pewnym żołnierzom" nagroda zasług, aprobacya przywilejów. Łaska była i przebaczenie dla wszystkich, z wyjątkiem jednych tylko Aryan: infamisom zniesienie infamii, bannitom securitas bonorum, ochrona osób i glejty. I jeżeli zgrzyt oręża ożywał się jeszcze w „de-klaracyi łaski hetmanom, asawułom, sędziom, pułkownikom, setnikom, atamanom i wszystkim starszym wojska zaporozkiego% to wszędzie indziej rozpętał się ów potok szczodrobliwości Jana Kazimierza bez granic i miary, w porywie chwil wielkich, tak w „konfirmacyi przywilejów kniaziom, ułanom, naymanom, murzom, chorążym, marszałkom i wszystkim Tatarom naszym" — jak nawet w na-
dziei zmiłowania dla ludu wiejskiego, Stwierdzonej uroczystym ślubem w katedrze lwowskiej.
Onej to rzęsistej chwili stała się rzecz, nawet w rozpadaniu szlachetnych instynktów niezwykła, zaszedł moment ponad miarę czasu swojego i ponad głowy współczesnych statystów i polityków:
Do stołu, na którym urastały nagrodne fortuny, skąd błyskotliwym a pstrym potokiem płynęły dostojeństwa i urzędy, gdzie się możne rody stroiły w strzępy purpurowego płaszcza Rzeczypospolitej - zbliżyła się w głębokim a kornym ukłonie garść mieszczan lwowskich.
Tyle razy widział ich już sejm polski, kornie supli-kujących, u proga izby senatorskiej a poselskiej, tylekroć odbijał się o te ściany głucho jęk ich prośby błagalnej, wołanie pokrzywdzonych, a łaska spadała czasami tylko i to wymodlona w prywatnych gospodach magnackich, ściągnięta mnogim podarkiem i honoracyą.
Ale dzisiaj na ich widok otwarły się nagle serca wszystkiej braci szlacheckiej, w szczerym a bratnim uścisku wszystkie się dłonie wyciągnęły ku onym skromnym postaciom, a nad głowami sejmujących stanów zajaśniało coś, niby zorza zaranna, niby tęcza pokoju i zbratania, w promiennych blaskach, w gloryi i nimbie, którego blaski szły dotąd tylko od skrzydeł husarskich i od polerowanej stali pancernych szeregów.
I nagle tej jednej jedynej chwili dziejowej prysło do znaku każde uprzedzenie i każda niechęć, szczezła gdzieś owa wieczna obawa szlachty przed rzekomą prepotencyą Stanu mieszczańskiego, stajał egoizm klasowy - nawet majestat się zniżył i duma rodowa, a był jakoby jeden tylko, a Serdeczny krzyk witalny:
Bywajcież panowie lwowscy!
Oto straż przednia ojczyzny! oto obóz warowny, urbs primaria, prawie w paszczęce tatarskiej położone! Chmielą oni wstrzymali i samego Tuhajbeja w ich pochodzie zwycięskim - własną piersią, rozumem i kieszenią.
Wspomniano te wielkie słowa w namiocie Chmiel-nickiego, a w obliczu wojsk kozackich i moskiewskich wyrzeczone przez reprezentantów wszystkich nacyi lwowskich:
„przy królu jegomości do gardł naszych stawać i krew na-Szą wylewać zawsze jesteśmy gotowi!"
A potem pomoc z armatą wszelaką i spyżą wojenną, osobliwie tych czasów niebezpiecznych od gwałtownych nieprzyjaciół, kiedy potrzeba była pod Beresteczkiem, Żwańcem, Zborowem, a wreszcie niezłomną wiarę dla tronu i Rzeczypospolitej czasu najazdu Rakoczego.
Więc się chyliły czoła biskupów, hetmanów, wojewodów przed obrońcami ojczyzny, więc się otwierały ramiona kasztelanów i całej braci ziemskiej, onej chwili w Warszawie sejmującej i do stołu nagrodnego ich proszono:
Bywajcież panowie lwowscy!
Bo w oczach wszystkich, pod świeżem wrażeniem burzy i dziejowej zawieruchy zostających, jaśniał gród ten jako najczystszy brylant w koronie polskiej, w ponurych refleksach grozy i pożogi urastał w niezłomny szaniec, arsenał, skałę, od której odbiły się flukta nieprzyjacielskie.
Nawet bez panegirycznej przesady, której uchronić się nie może żadna współczesność, a jak najmniej był od niej wolny wiek siedmnasty, nawet z oddali kilku wieków i przy zimnem rozważaniu, przyznać się musi, że to, co Lwów w czasie nawały kozackiej, tatarskiej, moskiewskiej, siedmiogrodzkiej zdziałał dla Rzeczypospolitej, bardzo przekraczało zwykłą miarę obywatelskiej cnoty. Mieczem swoich cechów, dyplomacyą rajców, ofiarnością ogółu służył królowi i Rzeczypospolitej bez wytchnienia, z zaparciem wła-Snem, z ujmą swoich interesów, a bez widoku i nadziei polepszenia stosunków swoich. Cała Rzeczpospolita patrzyła z podziwem na gród ten rycerski, a niezłomnie wierny, panegiryści widzieli w nim najczystsze odbicie starorzymskich wzorów, a po uciszeniu się burzy, kwestya nagrody stawała się obowiązkiem sumienia publicznego.
Dała mu tedy szlachta to, co sama miała najdroższego: swój klejnot szlachecki i źrenicę swojej wolności, zazdrośnie strzeżoną, dała mu stan swój dumny i pyszny, rycerskie skrzydła i sygnet herbowy:
Lwów podniesion)r został do stanu szlacheckiego — między rycerze i senatory.
Stało się to z większym niż zwykle pośpiechem i w uro-czystszej formie. Dnia 8. sierpnia 1658. r., w czasie obrad
...
II.
Wartość nobilitacyi. Rozbiór przywileju. Prawa i tytuły szlacheckie. Udział w elekcyi królów. Reprezentacya w sejmie. Prawo nabywania dóbr ziemskich. Całowanie ręki
królewskiej.
III.
Laudum sejmikowe. Potrzeba sejmowa. Zabiegi i trwogi.
Relacja posłów miejskich. Ograniczenia. Zwrot przywileju
nobilitacyjnego. Cień i wiatr.
IV.
Zabagniona sprawa. Drugi przywilej nobilitacyjny. Jego ograniczenia i nieformalności. Transumpt króla Michała. Zatwierdzenie Jana III. Cień i dym. Codzienna praktyka.
IV.
Reprezentacya Lwowa w Sejmie stanowym. Prawo nabywania dóbr tabularnych. Kontusz i karabela. Zakończenie.

DODATEK.

i.
Przywilej nobilitacyjny miasta Lwowa z 8. sierpnia 1658.
II.
Przywilej nobilitacyjny miasta Lwowa, bez daty (1662?).

Dr K. SOCHANIEWICZ
HERB MIASTA LWOWA
Z 27 ILUSTRACJAMI W TEKŚCIE
LWÓW 1933
NAKŁADEM TOWARZYSTWA MIŁOŚNIKÓW PRZESZŁOŚCI LWOWA

WSTĘP.

Wydając moje studjum o herbie Lwowa zaznaczyć muszę, że celem moim nie było opracowanie całkowite sfragistyki miejskiej, gdyż to jest zagadnienie odrębne. Mimo, iż o ile to było możliwem — zapoznałem się z całokształtem wyobrażeń sfra-gistycznych herbu m. Lwowa w rozmaitych epokach, w pracy tej ograniczyłem się tylko do rzeczy najważniejszych i typowych, zwłasza o ile chodzi o czasy późniejsze. Pominąłem zaś zupełnie wyobrażenia sfragistyczne XIX wieku, zwłaszcza po r. 1789, gdyż w tym okresie wyobrażenie herbu należy uznać jako ustalone ustawowo (nietylko słownie, ale i graficznie). Natomiast nacisk położyłem na rozpatrzenie tych elementów, które w ciągu wieków ulegały wahaniom i tu oparłem się nietylko na sfragistyce, lecz także na innych wyobrażeniach, zwłaszcza w rzeźbie i grafice, tem bardziej, że sposoby rozwiązania zagadnień heraldycznych w zależności od celu i materjału i dziś są aktualne.
Mówiąc na wstępie o tem zastrzeżeniu, celem uniknięcia nieporozumień, muszę podnieść zasługę obecnej Rady miejskiej, która dała inicjatywę do badań nad herbem m. Lwowa przez powierzenie tegoż zagadnienia piszącemu te słowa, następnie dyr. dr. A. C z o ł o w s k i e m u za ułatwienie w pracy i dostarczenie potrzebnych materjałów oraz cennych wskazówek w rozmowach na temat opracowywany, a nadto dr. K. Badeckiemu, który życzliwie również służył swemi materjałami w zakresie zbadanych przez siebie ksiąg, oraz dyr. dr. E. Barwińskiemu za ułatwienie poszukiwań aktów w Archiwum Państwowem we Lwowie. Wkońcu należy podnieść zasługę ś. p. K. Widmana, który był poprzednikiem moich na tem polu badań i przygotował materjał, zużyty w latach po r. 1883 w pracach ówczesnej komisji nad ustaleniem herbu m. Lwowa. Z materjałów tych korzystał dr. St. R a chwał przy opracowaniu krótkiego stu-
djum o herbie m. Lwowa w Księdze pam. gimn. im. Długosza we Lwowie. Prace moich poprzedników, a zwłaszcza notaty ś. p. Widmana były dla mnie ogromnem ułatwieniem w budowaniu niniejszego opracowania, którego wartość niechaj ocenią specjaliści.

Lwów w sierpniu 1929 r.
Autor.

Treść.

Wstęp............................ 5
Rozdział I........................... 7
„ II........................... 17
„ III........................... 27
„ IV............................ 40
„ V............................. 50
Dodatek I............................ 63
II............................ 65
Przypisy.............................. 67

Spis ilustracyj.

1. Najstarsze pieczęcie rajców i ławników lwowskich (rys. Rudolf Mękicki)..... 8
2. Herb ziemi lwowskiej.................. 9
3. Herb ziemi halickiej . ........ ....... 10
4. Herb miasta Halicza.................. 10
5. Herb kapituły lwowskiej . ..... ........ 11
6. Monety mennicy lwowskiej z lat 1350 — 1410 (rys. Rudolf Mękicki)...... 13
7. Najstarszy okaz pieczęci ławników lwowskich............ 18
8. Najstarszy okaz pieczęci radzieckiej lwowskiej. Typ I (w powiększeniu) . 18
9. Pieczęcie radzieckie lwowskie. Typ II (w powiększeniu)..... . 19
10. Pieczęć radziecka lwowska. Typ III (w powiększeniu).......... 19
11. Breve papieża Sykstusa V z dnia 15 IX 1586............ 29
12. Tarcze z herbami papieża Sykstusa V i miasta Lwowa ......... 33
13. Warjanty pieczęci radzieckich lwowskich ... ........ 35
14. Lewek ze szczytu dawnej wieży ratuszowej ............ 36
15. Konsola z wieży starego ratusza z gmerkiem rajcy Śzolca Wolfowieza..... 37
16. Konsola z wieży starego ratusza z gmerkiem Kampianów......... 37
17. Lew t. zw. Lorencowiczowski................ 37
18. Napis na kamiennej tablicy, trzymanej przez herbowego lwa lwowskiego, stojącego dawniej przed ratuszem, ułożony ku czci Jana Juljana Lorencowicza w 1618 r. ..... 39
19. Rzeźba ze starego ratusza, przedstawiająca herb miasta Lwowa....... 41
20. Pieczęć radziecka z r. 1694 (w powiększeniu)............ 42
21. Pieczęć radziecka z napisem Leopoiis-Fidelis (w powiększeniu, nieznana ś. p. Sochaniewi-czowi, odnaleziona w Archiwum m. Lwowa przez mgr. M. Haisiga i mgr. A. Kuczyńskiego) 43
22. Nieznane ś. p. K. Sochaniewiczowi odmiany pieczęci ławniczej, odnalezione w Archiwum miasta Lwowa i Kapituły lwowskiej przez mgr. M. Haisjga i mgr. A. Kuczyńskiego . . 44
23. Dalsze warjanty pieczęci radzieckiej.............. 45
24. Herb miasta Lwowa w zatwierdzeniu austrjackiem........... 47
25. Herb miasta Lwowa udostojniony orderem „Virtuti Militiri"........ 53
26. Dekoracja herbu miasta Lwowa przez marszałka Józefa Piłgudskiego orderem „Virtuti Mili-tari" we Lwowie dnia 22 XI 1920 r. (mai. Z. Batowski)......... 57
27. Projekt herbu miasta Lwowa w nowej Stylizacji (rys1. Rudolf Mękicki)...... 62

ZYGMUNT ZYGMUNTOWICZ
JÓZEF PIŁSUDSKI WE LWOWIE
Z 19 ILUSTRACJAMI W TEKŚCIE
LWÓW 1934
NAKŁADEM TOWARZYSTWA MIŁOŚNIKÓW PRZESZŁOŚCI LWOWA

Lwów szczyci się tem, że częściej i dłużej - od innych miast polskich — gościł u siebie Józefa Piłsud-A skiego, jeszcze jako wielkiego działacza niepodległościowego i Głównego Komendanta powstających szeregów wojska" polskiego przed wojną 1914 roku i później Komendanta I Brygady Legjonów a także zwycięskiego Naczelnego Wodza i Naczelnika Państwa.
Wszyscy zaś lwowscy pracownicy w ruchu niepodległościowym, w Strzelcu, w Komisji Tymczasowej S. S. N. i w Polskim Skarbie Wojskowym przed 1914 r. a potem Le-gjoniści i Peowiacy w latach do 1918 r. i żołnierze z lat 1918 do 1921, którzy mieli ten honor być pierwszymi uczniami Komendanta — nadzwyczaj dumni są, że Lwów w życiu i w pracy Komendanta odegrał wybitniejszą rolę.
Trudno jest dziś wymienić wszystkie okoliczności, wśród których Józef Piłsudski przebywał we Lwowie, a jeszcze trudniej ustalić daty pobytu we Lwowie i wszystkie obrady, czynności i zarządzenia.
Konspiracyjna praca wymagała tego, by przyjazd Józefa Piłsudskiego do naszego grodu był znany kilku ledwie osobom bardziej zaufanym a ci — rzecz jasna — dziś już nie przypominają sobie wszystkiego.
Z tych przyczyn - pozostały tylko fragmenty, które zebrane - przedstawiają pewną całość, miłą i drogą każdemu z prawdziwych „Piłsudczyków".
Niechaj więc praca ta, względnie treść jej, będzie jedną z dalszych złotych kart Lwowa, kawalera „Virtuti Militari", na szańcach którego przelało śię tyle krwi obywatelskiej w listopadowych dniach 1918 roku.

KORZYSTAŁEM Z NASTĘPUJĄCYCH AKT, KSIĄŻEK I PISM: (poza podanemi w tekście).

Archiwum Państwowe we Lwowie - akta poaustrjackie „G" 1908—1918.
Daszyński Ignacy: Pamiętniki. T. II. Kraków 1926.
Feldman Wilhelm: Dzieje Polskiej Myśli Polit T. III. Warszawa 1920 (str. 192—204).
Grabieć J: (Dąbrowski J.). Ostatni. Kurjer Lwowski, nr. 274 i 276, z 1. VII. i 2. VII. 1914 r.
Kukieł M.: Poi. Org. Wojsk, przedw. „Wiadomości Polskie", Piotrków 1915.
Li piński W.: Walka Zbrojna o Niepodległość Polski, Warszawa 1931.
Mikłaszewski J.: Przeprowadzenie przez granicę. — Uwolnienie Pił-sudskiego, Warszawa 1923.
Piłsudski J.: Do Narodu, Warszawa 1920 (Biblj. Żoł. Poi.).
Piłsudski J.: Poprawki historyczne, Warszawa 1931.
Roją B.: Legendy i fakty. Warszawa 1931.
Rutkowski Stan.: Odsiecz Lwowa w listopadzie 1918 roku, Warszawa-Lwów 1926.
Sieroszewski W.: Józef Piłsudski, Piotrków 1915.
Sprawozdanie z kongresu S. S. W. Lipsk (Kraków) 1914.
Stachiewicz J.: Polskie plany mobilizacyjne przed wojną światową. (Odbitka z „Niepodległości"), Warszawa 1928.
Wąsowicz Dunin Wład.: Organizowanie Związków Strzel, po wsiach przed wojną. „Panteon Polski", nr. 49, r. 1928.
Zygmuntowicz Z.: J. Piłsudski. Kronika biograf. 1S67—1931, Lwów 1931.
Zygmuntowicz Z.: Polskie organizacje wojskowe przed 1914 r. (w rękopisie) i w wyjątkach - w Sprawozd. Oddz. Związku Leg. we Lwowie 1934.
PISMA.
Panteon Polski, Lwów, nr. 49, r. 1928; nr. 54, r. 1928; nr. 52, r. 1929; nr. 56, r. 1929; nr. 64, r. 1930.
Kurjer Lwowski, Wiek Nowy i inne z sierpnia 1914, marca 1916, grudnia 1918, czerwca 1919, listopada 1920, września 1921, sierpnia 1923 i inne. Kurjer Polski (Warszawa), nr. 288, r. 1918 i nr. 162, r. 1919. Monitor Polski, nr. 267, r. 1920.
Zapiski i notatki własne — poza tem w dzienniku i pamiętnikach -„Ochronki im. J. Piłsudskiego" we Lwowie i „Gł. Szkoły gosp. żeńskiej" w Snopkowie.
Relacje ustne uczestników zebrań, odczytów i obchodów.

SPIS TREŚCI.

WStęp............................... 1
I. Przedwojenna łączność Józefa Piłsudskiego ze Lwowem...... 3
II. Józef Piłsudski a Lwów w okresie wielkiej wojny........ 27
III. Rok 1918 i 1919........................ 40
IV. Odwiedziny Lwowa w Polsce Odrodzonej............ 50
Przypisy.............................. 85
Bibljografja............................ 95
SPIS ILUSTRACYJ.
Willa p. Tołłoczków w Brzuchowicach................ 5
Kurs niepodległości nauczycielstwa lwowskiego w 1912 r....... 13
Zdjęcie z 1912 r........................... 15
Przemarsz Strzelców w 1913 r.................... 17
List Komendanta Głównego do Hipolita Śliwińskiego......... 19
J. PiłsudsJći i ks. biskup Bandurski w polu 1916 r........... 22
Wejście do kamienicy Hipolita Śliwińskiego, Kadecka 6....... 25
Sztab I Brygady z Komendantem na czele w polu 1914 r....... 29
Nieznane zdjęcie we Lwowie 1916 r................. 31
Z pobytu Komendanta we Lwowie w marcu 1916 r.......... 33
Okładka do programu teatralnego z 1916 r.............. 35
Reduta Piłsudskiego we Lwowie 1918 r................ 39
Naczelny Wódz we Lwowie w 1918 r. w Snopkowie......... 46
Na froncie pod Lwowem w 1918 r.................. 47
Dekoracja herbu m. Lwowa w 1920 r................. 51
Defilada we Lwowie w 1920 r.................... 53
Komendant w Związku Strzeleckim we Lwowie w 1923 r....... 61
Msza polowa na Cytadeli w sierpniu 1923 r. we Lwowie....... 69
Akt pamiątkowy, wmurowany na domu przy ul. Ziemiałkowskiego 14 . 81

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.