Szanowni Państwo.
Przedmiotem aukcji jest stary, duży i ciężki, kolekcjonerski wazon porcelanowy, egzemplarz ze słynnej serii ze scenami autorstwa Zofii Stryjeńskiej pt „Tańce polskie”. Wazon pochodzi z manufaktury Chodzież, posiada od spodu czytelną sygnaturę w kolorze zielonym umieszczoną pod szkliwem oraz tłoczony symbol 41. Wazon jest duży, dekoracyjny, niewątpliwie kolekcjonerski. Zachowany jest w doskonałym stanie, nie ma najmniejszych ubytków, idealny do ekspozycji w serwantkach, witrynach, na etażerkach, komodach itp. Widniejący nań wzór opatrzony został podpisem „Mazur” i przedstawia tańczącą skocznego mazura parę ubraną w charakterystyczne ludowe stroje. Scenka jest w pięknej kolorystyce, wielobarwnej, ale jakby lekko pudrowej w związku z tym stylowej.
Niewątpliwie największą wartością, oprócz rzecz jasna wieku wazonu, jego urody i stanu zachowania oraz porcelanowego materiału i wielkości jest jego zdobienie czyli wzór z „obrazu” autorstwa polskiej malarki, ilustratorki, grafika, scenografa, wybitnej przedstawicielki Art Deco Zofii Stryjeńskiej. Właściciele fabryki w Ćmielowie (potem owa manufaktura połączyła się z Chodzieżą) zakupili w 1938 roku prawa do reprodukcji cyklu przedstawień Zofii Stryjeńskiej pt „Tańce polskie”. Było to 11 barwnych rotograwiur wydanych nakładem Drukarni Narodowej w Krakowie, które od 1927 roku zdobiły porcelanowe talerze i wazony (patrz zdjęcie z katalogu Art Deco, fot. nr 3)
Zofia Stryjeńska urodziła się w 1891 roku w Krakowie i była najbardziej znaną polską artystką plastykiem okresu dwudziestolecia międzywojennego wespół z Tamarą Łempicką. Od dziecka dużo rysowała i malowała. W 1909 roku rozpoczęła naukę w szkole malarskiej dla kobiet Marii Niedzielskiej. Kurs ukończyła w 1911 z odznaczeniem za malarstwo i sztukę stosowaną. 1 października 1911 przebrana za chłopca, jako Tadeusz Grzymała Lubański rozpoczęła studia malarskie w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium (w tym czasie do tamtejszej akademii nie przyjmowano kobiet). Po roku rozpoznana przez kolegów opuściła Monachium i wróciła do Krakowa, gdzie podjęła intensywną twórczość malarską i literacką. 4 listopada 1916 wzięła cichy ślub z architektem, miłośnikiem Zakopanego, Stryjeńskim, który wprowadził artystkę w środowisko swoich przyjaciół, artystów i przedstawicieli świata literatury. Jako członek Stowarzyszenia Artystów Polskich Rytm (od 1922 roku) wzięła udział w Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu w 1925 roku, zdobiąc salę główną polskiego pawilonu zaprojektowanego przez J. Czajkowskiego sześcioma panneaux przedstawiającymi Rok obrzędowy w Polsce. Dzieło to przyniosło artystce sławę europejską i 5 nagród Wystawy światowej. W okresie największej popularności Stryjeńskiej jej prace były rozpowszechniane w formie tek, albumów i pocztówek przez oficynę Jakuba Mortkowicza, która wydała m. in. "Tańce polskie", "Paschę. Pieśń o Zmartwychwstaniu Pańskim", "Piastów" i "Obrzędy polskie". Połowa lat 30. była okresem, w którym zapomniano o artystce. Stryjeńska nie umiała i nie chciała zabiegać o uznanie. W 1938 roku otrzymała kilka zamówień z polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Znowu też zaczęto kupować jej obrazy o tematyce słowiańskiej i historycznej. Zmarła w 1976 roku w Genewie.
Do najbardziej znanych prac Zofii Stryjeńskiej należą: Pastorałka, cykl Bożków słowiańskich i Pascha, ilustracje do Monachomachii Krasickiego, Pory roku, Kolędy, Cztery sakramenty oraz Tańce polskie. Wykonała dekorację polskiego pawilonu na Wystawie Światowej w Serię obrazów przedstawiającą polskie tańce ludowe artystka namalowała w 1927 roku.
Na koniec tego krótkiego, ale mam nadzieję ciekawego opisu sylwetki artystycznej Zofii Stryjkowskiej proponuję Państwu odwiedzić podane poniżej strony, gdzie znajdą Państwo różne prace tej artystki wystawione na aukcje w renomowanych domach aukcyjnych http://www.artinfo.pl/?pid=catalogs&sp=auction&id=844&id2=114081&lng=1
http://www.agraart.pl/nowe/object.php?curr=PLN&idd=13536&aid=217
http://www.desa.pl/pl/Aukcje/155-Aukcja-Dziel-Sztuki-24.04.2008-r./115.html
http://www.agraart.pl/nowe/object.php?curr=PLN&idd=13403&aid=215
http://www.artinfo.pl/?pid=catalogs&sp=auction&id=1418&id2=224231&lng=1
Jak już wspomniałam, wazon jest duży i ciężki, stary i piękny. Niewątpliwie jest bardzo ciekawym okazem kolekcjonerskim, który zainteresuje niejednego hobbystę tego typu przedmiotów.
Polecam serdecznie i zapraszam do licytacji.
Wymiary: wysokość 20,5 cm, szerokość ok. 18 cm.
