Starość jako zadanie Kinga Wiśniewska-Roszkowska

05-07-2015, 13:38
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.

Cena kup teraz: 4.50 zł

Użytkownik macdn11

numer aukcji: 5484797401

Miejscowość Kościan

Koniec: 05-07-2015 13:28:26

Dodatkowe informacje:
Stan: Używany
Waga (z opakowaniem): 0.20 [kg]
Okładka: miękka
Rok wydania (xxxx): 1989

WITAM NA AUKCJI!

TYTUŁ: Starość jako zadanie
AUTOR: Kinga Wiśniewska-Roszkowska

PRZEKŁAD: -
WYDAWNICTWO: PAX
ROK WYDANIA: 1989
STRON: 150
FORMAT: 195x125mm
OKŁADKA: miękka
ISBN: 83-[zasłonięte]-0961-6
ZDJĘCIA, ILUSTRACJE: -
MAPY: -
TABELE, SCHEMATY, WYKRESY: -
SERIA: -
STAN: dobry , używana

Zastanawiając się nad tym, czym jest starość, jakie są jej kryteria i definicje, nietrudno zauważyć, że sprawy te w wysokim stopniu zależą od uczuciowego ustosunkowa¬nia się danego społeczeństwa — czy, ogólnie, danej cywi¬lizacji — do tego okresu życia ludzkiego. Istotne jest py¬tanie: czy dla przeciętnego człowieka starość jest atrak¬cyjna i pożądana ze względu na takie czy inne przysługu¬jące jej przywileje, czy też przeciwnie, myśl o starości na¬pawa lękiem i odrazą? Rodowód tych dwóch skrajnych postaw jest pradawny — sięga zamierzchłych czasów i pry¬mitywnych form życia społecznego. W różnych epokach i obszarach kulturowych można wyśledzić dwa biegunowo przeciwne poglądy na starość. Według pierwszego z nich ludzie starzy są ciężarem społecznym — prowadzi to nie¬kiedy do sankcjonowanego obyczajem pozbywania się ich nawet w sposób okrutny, np. przez wywożenie do lasu i pozostawianie na śmierć głodową czy na pożarcie przez zwierzęta. Tego typu praktyki można napotkać nie tylko w społeczeństwach pierwotnych i barbarzyńskich, np. w starożytnym przedchrześcijańskim Rzymie istniało niepi¬sane prawo zwane sexagenarios de ponte, według którego obywatel rzymski mógł pozbyć się ciężaru utrzymania nie¬dołężnego ojca strącając go z mostu do Tybru.
Drugi pogląd to uznanie cennych walorów: doświadcze¬nia i mądrości życiowej, którymi dysponują starzy ludzie właśnie z racji ich długiego życia. Uznanie to sprawia, że człowiek stary staje się w pewnym sensie „osobą świętą", otoczoną szacunkiem i sprawującą rolę kierowniczą i do¬radczą. A tam, gdzie występuje kult zmarłych przodków i wiara w ich pozagrobową pomoc, tam i na człowieka sta¬rego, który już niedługo z nimi się połączy, spada jakby odblask ich chwały, umacniając jego pozycję i autorytet w rodzinie i społeczeństwie.

POLECAM!

ZAPRASZAM NA POZOSTAŁE AUKCJE!

PRZED ZALICYTOWANIEM KONIECZNIE PRZECZYTAJ „O MNIE”!