STARA FIZYKA JABŁKO NEWTONA PRAWA MECHANIKI 1939

25-02-2012, 19:22
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.

Najwyzsza cena licytacji: 49.99 zł Aktualna cena: 49.99 zł

Użytkownik inkastelacja

numer aukcji: 2073439796

Miejscowość Kraków

Licytowało: 1 Wyświetleń: 15

Koniec: 01-02-2012 19:50:18

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO SPISU TREŚCI

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO OPISU KSIĄŻKI

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT

PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ SPRZEDAWANEGO PRZEDMIOTU, WYSTARCZY KLIKNĄĆ NA JEDNĄ Z NICH A ZOSTANIESZ PRZENIESIONY DO ODPOWIEDNIEGO ZDJĘCIA W WIĘKSZYM FORMACIE ZNAJDUJĄCEGO SIĘ NA DOLE STRONY (CZASAMI TRZEBA CHWILĘ POCZEKAĆ NA DOGRANIE ZDJĘCIA).

PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI - JABŁKO NEWTONA : O PODSTAWOWYCH PRAWACH MECHANIKI
AUTOR - LEONARD KOROWAJCZYK
WYDAWNICTWO - NAKŁADEM SPÓŁDZIELNI WYDAWNICZEJ CZYTELNIK, KRAKÓW 1939
WYDANIE - 1
NAKŁAD - ??? EGZ.
STAN KSIĄŻKI - DOBRY JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM, PRZYBRUDZENIA OKŁADKI) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).
RODZAJ OPRAWY - ORYGINALNA, MIĘKKA
ILOŚĆ STRON - 145
WYMIARY - 17 x 12 x 0,7 CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - 0,113 KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)
ILUSTRACJE, MAPY ITP. - ZAWIERA
KOSZT WYSYŁKI 8 ZŁ - Koszt uniwersalny, niezależny od ilośći i wagi, dotyczy wysyłki priorytetowej na terenie Polski. Zgadzam się na wysyłkę za granicę (koszt ustalany na podstawie cennika poczty polskiej).

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

SPIS TREŚCI LUB/I OPIS (Przypominam o kombinacji klawiszy Ctrl+F – przytrzymaj Ctrl i jednocześnie naciśnij klawisz F, w okienku które się pojawi wpisz dowolne szukane przez ciebie słowo, być może znajduje się ono w opisie mojej aukcji)

LEONARD KOROWAJCZYK
JABŁKO NEWTONA
O PODSTAWOWYCH PRAWACH MECHANIKI
KRAKÓW 1939
NAKŁADEM SPÓŁDZIELNI WYDAWNICZEJ „CZYTELNIK"

SPIS ROZDZIAŁÓW

Wstęp............ 5
ROZDZIAŁ I. Wszystko zależy od dobrej odpowiedzi . 10 ROZDZIAŁ II. Do czego sie przydała wieża pizańska . 19 ROZDZIAŁ III. Historia jednego spadającego jabłka . 38 ROZDZIAŁ IV. Poznajemy prawa Newtona ... 57 ROZDZIAŁ V. „Jak ty komu, tak on tobie", czyli prawo działania i takiego samego przeciwdziałania ... 78
ROZDZIAŁ VI. Prawo powszechnego ciążenia . . 89
ROZDZIAŁ VII. Będziemy mierzyć siły .... 98
ROZDZIAŁ VIII. Przygody jednego kilograma ... 109
ROZDZIAŁ IX. W pracowni pani natury .... 124

WSTĘP

Uczeni (twierdzą, że człowiek w swym życiu przechodzi te same stopnie rozwoju, co cała ludzkość w ciągu szeregu wieków. Tak samo z nieporadnego zwierzątka powoli staje się rozumniejszą istotą, lecz mało doświadczoną i źle myślącą. Potem przez wychowanie, naukę, obserwację otoczenia — zdobywa coraz większy zasób wiadomości, uczy się logicznie, to znaczy prawidłowo myśleć, aż wreszcie staje eię dorosłym człowiekiem. Podobnie było z ludzkością od samego zarania jej bytu, kiedy człowiek z na pół zwierzęcia powoli stawał się istotą, która potrafiła stworzyć to, co nazywamy kulturą albo cywilizacją.
Gdzie jak gdzie, ale w zrozumieniu zjawisk natury, podobieństwo to jaskrawo występuje. Były czasy, kiedy ludzie tłumaczyli sobie całą otaczającą naturę przez wszelkiego rodzaju ukryte duchy i bóstwa, podobne zresztą do nich samych, tylko obda-
rzone nadprzyrodzoną mocą. Na każde pytanie dlaczego — była zawsze gotowa odpowiedź:
— Bo taki czy inny bóg powoduje to zjawisko.
Dlatego to religie pogańskie miały tak licznych bogów: dla każdego zjawiska natury był bóg i wobec tego nie trzeba było wiele tłumaczyć. Wszystko sprowadzało się do kaprysów bogów. Na przykład starożytni Egipcjanie nie łamali sobie głowy nad sprawą zachodu słońca. Gdyby kto o to pytał, to by się dowiedział, że bóg Ozyrys-słońce kładzie się spać. I cóż tutaj można było więcej powiedzieć, skoro ten wspaniały bóg tego sobie życzył: taka była jego boska wola.
Starożytni Grecy wyruszając na morze, zanosili modły do groźnego boga oceanu Posejdona. Gdy gniew ogarniał tego władcę morza, uderzał swym berłem-trójzębem o powierzchnię wody a spiętrzone fale morskie dawały znać struchlałym żeglarzom, że Posejdon jest w złym humorze.
Nawet najwięksi ówcześni mędrcy nie mogąc wytłumaczyć wiele zjawisk w sposób naturalny wprowadzali pomoc bożków. Jeden z największych, imieniem Tales z Miletu rozważając tajemnice otaczającego świata zawołał: „Wszystko jest pełne bogów". Inny znów filozof, żyjący 100 lat później,
uważał powietrze za istotę wprawdzie nie boską, lecz obdarzoną rozumem, podobnie jak człowiek.
A przecież i w naszych dawnych wierzeniach pogańskich bóstwa wypełniały cały świat. Kto rozsyłał błyskawice i grzmoty na świat, jak nie potężny bóg Perun? Iluż innych dobrych i złych duchów wypełniało lasy, bory, osiedla ludzkie i każdy kąt natury, gdzie tylko się działy rzeczy dziwne, tajemnicze, dla człowieka niezrozumiałe?
Trzeba było całych wieków, nieraz wielkich trudów i ofiar, aby odważnie powiedzieć, że tłumaczenie otaczających zjawisk, jako działania różnych bogów, nie jest ani jasne ani prawdziwe, że trzeba szukać w tych zjawiskach przyczyn naturalnych, przyczyn, które możemy poznać, a przez to zrozumieć, od czego jakieś zjawisko zależy, przewidzieć nawet naprzód wydarzenia w naturze. Jeszcze dzisiaj ludy nieoświecone wierzą, że zaćmienie słońca to sprawka złego ducha. Gdy to nastąpi płaczą i modlą się, aby nie zabrano im życiodajnego światła. Tymczasem astronomowie umieją obliczać na setki lat naprzód wszelkie zaćmienia, więc w zjawisku tym nie ma nic tajemniczego ani nadnaturalnego.
Jeżeli wyzwoliliśmy się z przesądów pogańskich bóstw, to dlatego, że ludzi zawsze trawiła ciekawość
poznania natury. Człowiek zawsze, od kiedy tylko zaczął jako tako myśleć, lubił zadawać pytanie „dlaczego". Na otrzymaną odpowiedź zadawał nowe pytania — i tak wciąż domagał się coraz lepszych, gruntowniejszych odpowiedzi. W ten sposób po-wistała nauka i naukowe badanie przyrody.
Stawianie pytań jest również sztuką. W Grecji starożytnej żył w V wieku przed Chrystusem mędrzec imieniem Sokrates, który tak dobrze umiał zadawać pytania, że nawet największych swoich przeciwników w ten sposób doprowadzał do przyznania mu słuszności. Kto umiejętnie zadaje pytanie, ten otrzymuje najlepszą odpowiedź.
Badanie natury podobne jest do zadawania pytań. W tym wypadku pytanym jest sama natura. Tylko, że jest to rozmówca milczący. Na nasze pytanie: dlaczego coś dzieje się w taki, a nie inny sposób, musimy odpowiedzieć sobie sami; przyroda tę odpowiedź albo potwierdza albo jej zaprzecza. Gdy potwierdza, to wszystkie fakty, dotyczące danego zjawiska, są zgodne z naszym tłumaczeniem.
Zobaczymy w dalszym ciągu, jak trudno było ludziom odpowiedzieć na krótkie pytanie: dlaczego przedmioty spadają na ziemię? Gdy zadano sobie to pytanie, to przez długi czas wypadały odpowie-
dzi mylne — i właśnie natura w swoich zjawiskach często zadawała kłam tym tłumaczeniom. Przez długie wieki ludzkość żyła w błędnym przekonaniu o tym, co to jest w rzeczywistości spadanie. Dopiero gdy przyszli ludzie, którzy zaczęli bardzo dokładnie podglądać różne zdarzenia w przyrodzie tj. jak gdyby umiejętnie zadawać tej przyrodzie pytania — znaleźli odpowiedź na wszystkie niemal zagadnienia, z którymi ich poprzednicy nie mogli dać rady.

SŁOWNIK
trudniejszych wyrazów, użytych w książce.

Architekt — ten, który sporządza plany i kieruje pracą przy budowie gmachów, budowniczy.
Astronom — uczony, zajmujący się badaniem ciał niebieskich, ich ruchów i natury.
Ciało fizyczne — w fizyce oznacza wszelki przedmiot, który można badać przy pomocy zmysłów albo przyrządów.
Cysterna — zbiornik jakiegoś płynu (np. wody, nafty itp.); na kolei są używane wagony-cysterny do przewożenia ropy naftowej, benzyny itp.
Cywilizacja — stan duchowy i materialny ludów albo narodów; mówimy np. że nasza cywilizacja jest wysoka, bowiem mamy potężnie rozwiniętą technikę, nauki itd. w przeciwieństwie do cywilizacji np. murzyńskiej, którą zaliczamy do pierwotnych.
Ebonit — specjalnie przyrządzony kauczuk (guma) w ten sposób, że pozbawiony jest miękkości i rozciągliwości, stanowiąc zrogowaciałą masę; z ebonitu są wyrabiane płyty gramofonowe, grzebienie
Eskimosi — plemiona północne, zamieszkujące podbiegunowe okolice Ameryki Północnej i częściowo Azji nad Morzem Arktycznym.
Ferma — małe gospodarstwo rolne w Anglii, folwark.
Filozof — w starożytności nazwą tą obdarzano każdego, zajmującego się badaniami naukowymi; w ogól-
niejszym znaczeniu używano nazwy tej w stosunku do ludzi uczonych, myślicieli; dzisiaj mianem filozofa nazywamy uczonego zajmującego się filozofią.
Genialny — odznaczający się nadzwyczajnymi zdolnościami twórczymi w jakiejś dziedzinie, posiadający wielki talent.
Herezja — błędna nauka, odszczepieństwo od religii, uznanej za prawowierną; heretykiem w kościele katolickim nazywa się tego, który nie uznaje jakiejkolwiek prawdy, w którą kościół wierzyć nakazuje.
Inkwizycja — urząd kościelny, który miał za zadanie wyszukiwać heretyków i udawadniać im winę.
Kacerstwo — to samo co herezja.
Kalendarz astronomiczny — księga, w której są podane wszelkie możliwe obliczenia ruchów ciał niebieskich na pewien okres czasu (np. na jakiś rok); dawniej w kalendarzach podawano również przepowiednie astrologiczne i wróżby.
Kondygnacja — to samo co piętro w budynkach piętrowych; parter też jest jedną z kondygnacyj.
Koran — święta księga mahometan, w której są spisane objawienia Mahometa; zawiera przypowieści, nauki religijne, pouczenia, upomnienia itd.
Krokiet — gra ogrodowa, polegająca na wbijaniu do różnych bramek drewnianych kul, popychanych drewnianym młotkiem.
Kultura — tyle co cywilizacja; niektórzy używają tego słowa wyłącznie w zastosowaniu do dziedziny duchowej życia narodów.
Luneta — przyrząd, zawierający układ szkieł (soczewek), przeznaczony do obserwacji oddalonych przedmiotów (np. ciał niebieskich).
Matematyka — nauka o wielkościach czyli liczbach; jest to dzisiaj bardzo obszerna nauka, badająca nie tylko własności liczb, lecz także bardzo rozległe dziedziny wszelkich zależności, stosunków, zbiorów itd.
Międzyplanetarna przestrzeń — cała niezmierzona przestrzeń naszego wszechświata, w której poruszają się ciała niebieskie; dzisiaj często się używa też wyrażenia przestrzeń międzygwiezdna; uważamy, że w przestrzeni tej panuje prawie całkowita próżnia.
Oceany — olbrzymie zbiorowiska wody na ziemi, zajmujące ponad 70% jej powierzchni; mamy na ziemi trzy oceany: Spokojny, Atlantycki i Indyjski.
Pergamin — niegarbowana, odpowiednio wyprawiona skóra, głównie barania, używana przed wynalezieniem papieru do pisania ksiąg i pism; dzisiaj używany jest tylko do bardzo uroczystych aktów.
Planeta — ciało niebieskie, zastygłe, ciemne, krążące dokoła słońca; jedną z planet jest nasza ziemia.
Pryzmat — figura w postaci trój graniastego słupka.
Przesąd — zabobon, wiara w coś, co nie jest oparte na rzetelnych dowodach rozumowych.
Soczewka — okrągła tafla szklana, z obu stron lub z jednej wypukła albo wklęsła; zależnie od rodzaju, soczewka ma zdolność skupiania albo rozpraszania promieni świetlnych.
Strałosfera — górna warstwa atmosfery ziemskiej, rozpoczynająca się na wysokości około 12 km ponad "powierzchnią ziemi.
Średniowiecze — czasy historyczne od V do XV wieku po nar. Chr.
Teoria — w nauce zbiór poglądów na jakąś dziedzinę
zjawisk oraz dowodów, które mają wykazać słuszność podanych poglądów, jak również wytłumaczyć przyczyny i związki pomiędzy zjawiskami; mp. teoria obrotów ciał niebieskich Kopernika, teoria powszechnego ciążenia Newtona, teoria pochodzenia gatunków zwierzęcych na ziemi Dar-wina.
Teleskop — luneta astronomiczna.
Zjawisko (w fizyce) — wszelka zmiana, zaobserwowana w jakimś układzie ciał fizycznych; np. spadek, uderzenie, rozgrzanie, świecenie, prąd elektryczny, głos itd.

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.