JEST SPRAWIEDLIWOŚĆ BOŻA
Mar. Józef Szmidt
IMPRIMATUR
Siedlce, d.22 Septembris
1934 an.
WARSZAWA
KSIĘGARNIA ŚW. WOJCIECHA AL.JEROZOLIMSKA 39.
Drukarnia "Powściągliwość i praca" w Krakowie
format: 19,5 x 13,5 cm
stron: 84
_______________________________________________________OPIS_____________________________________________________________
SŁOWO OD WYDAWCY
„Pan Bóg nierychliwy, ale sprawiedliwy" głosi nasze polskie przysłowie. Podziwiamy często miłosierdzie Boże, znoszące długie lata grzechy bezbożnika. Mówimy wtedy: „Pan Bóg nie chce śmierci grzesznika, lecz aby się nawrócił i żyłu. Lecz i bezgraniczne Miłosierdzie Boże wreszcie niusi się wyczerpać wobec zuchwalstwa bezbożników. Masz tu, Kochany Czytelniku, garść takich przykładów z życia uziętych, które Ci uprzytomnia, że jest Bóg (tylko głupi mówi w sercu swojem według słów Psalmisty: rNiemasz Boga"), że On, Sędzia Najwyższy, nawet w tem życiu nieraz wydaje surowy wyrok na grzesznika przebiera jąci go miarę w niegodziwo-ściach. Niechże one Cię przejmą świętą obawą przed po-pełnienitm chociażby najmniejszego grzechu, obudzą w Twem sercu wielką miłość ku Bogu, który, chociaż musi często być surowym sędzią, jednak częściej woli "być miłosiernym Ojcem.
Na treść pozycji składają się ciekawe opowieści, wypisyz gazet, świadectw a historii udowadniające sprawiedliwość Bożą - począwszy od prastarych "Prześladowcy Chrystusa" po historie XVIII/XIX/XX mniej lub bardziej znanye t.j. "Zatonięcie Tytanika", "Śmierć zabójcy ks. Affre, arcybiskupa Paryża" (...)
przykł. fragm.:
Z rzezi galicyjskiej.
Opisując wioski górali polskich, przeniesionych ze Spiżu na Bukowinę, p. T. Zubrzycki podaje w Kur-jerze lwowskim ciekawe szczegóły z życia smutnej sławy Jakóba Szeli. W najbliższem sąsiedztwie górali — pisze p. Zubrzycki — żył ów ponury herszt rzezi galicyjskiej w r. 1846, Jakób Szela, który tak krwawemi głoskami zapisał się na karcie naszych dziejów poro-zbiorowych. Po r. 1846 rząd austrjacki, z obawy o swą „znakomitość" — jak go zwał Sacher-Masoch — przeniósł Szelę na Bukowinę do dóbr kameralnych pod Solką, gdzie Szela mieszkał długie lata, na samej granicy między wsiami Glittem a Lichtenbergiem. Góral polski z Pieszu, Józef Kurudz, jeszcze jako kilkunastoletni wyrostek, znał Szelę osobiście i, nie wiedząc, kto on taki, kilkakrotnie, wraz ze swym ojcem Michałem, odwiedził Szelę, a raz nawet tak im wypadło, że, jadąc do Czerniowiec, zanocowali w jego chacie. Otóż owego pamiętnego wieczoru Szela rozruszał się jakoś, uczęsto-wał gości kwaśnem mlekiem i kartoflami, które podano na pięknych ze złoconemi brzegami talerzach; nadto uczęstował ich winem w srebrnych kubkach, na których widniały rozmaite inicjały.(...)
Zatonięcie okrętu Tytanik.
10 kwietnia 1912 r. z portu angielskiego Southam-pton wypłynął nowy olbrzymi okręt (największy wtedy na świecie) o pojemności 45.000 ton w drogę do Ameryki. Na dno okrętu takiego biorą na 8 dni podróży (...)
Prześladowcy Chrystusa.
Pierwsze czasy istnienia Kościoła ukazują nam krwawy całun pokrywający popioły męczenników, tycb najszlachetniejszych jego synów, oraz karę wymierzoną ciemięzcom, którzy do ciągłych podniecali rzezi, by życie chrześcijaństwa stłumić w kolebce. U szczytu Kościoła widnieje Boski Jego Założyciel, Jezus Chrystus, który zaledwie stopą ziemi dotknął, stał się przedmiotem prześladowania. Już w życiu doczesnem ciężką ponoszą prześladowcy Jego karę. Przepowiednia Chrystusa, że Jerozolima zostanie zburzona w ciągu jednego pokolenia, spełniła się. Roku 70 po Chr. Tytus, syn cesarza Wespazjana, otoczył Jerozolimę wałem i rowem. W mieście znajdowało się z okazji Świąt Wielkanocnych około IY2 miljona ludzi (gdy nadciągnęło wojsko rzymskie, chrześcijanie schronili się razem ze swym biskupem Szymonem do miasta Pełli z drugiej strony Jordanu). Wskutek oblężenia powstał głód. W maju wywieziono do bramy miasta 116,000 trupów, dalszych 600,000 trupów wyrzucono już poza mury miasta. Wybuchły stąd zaraźliwe choroby. W samem mieście zwalczały się trzy stronnictwa, które się wzajem mordowały i niszczyły zapasy żywności. Tytus kazał wystawić u stóp góry Golgoty setki krzyżów i przybijać do nich każdego żyda, któryby uciekł z miasta albo w nocy szukał na polu ziół i korzeni. Niektórym z nich rozpruwali żołnierze brzuchy, spodziewając się znaleść we wnętrznościach połknięte sztuki złota i rzeczywiście czasem je znajdowali. Rzymianie zdobyli Jerozolimę (...)
