Wiele osób: uczniów, nauczycieli i rodziców uważa, że wagary są zjawiskiem tak starym jak szkoła i nie można im zapobiec. Z pewnością w każdej szkole mogą zdarzyć się uczniowie, którzy z jakichś powodów opuszczają lekcje. Absencja szkolna jest jednak zjawiskiem, które nie bierze się znikąd, jest zawsze objawem tego, jak uczeń czuje się w szkole, na lekcjach, w grupie rówieśników, w domu rodzinnym, w innych relacjach pozaszkolnych oraz jak radzi sobie z obowiązkami edukacyjnymi. Ważne, aby nauczyciel trafnie rozpoznawał powody unikania szkoły i podejmował działania, które ograniczą skalę tego zjawiska u konkretnego ucznia. Przyjęcie pesymistycznej wizji – że wagary są i nic nie da się z tym zrobić, jest usprawiedliwieniem własnej bierności.

Zaproponowane w książce metody diagnozy i postępowania z uczniem wagarującym wymagają od nauczyciela otwartości na pracę niekonwencjonalnymi metodami i wyjścia poza schemat stereotypowych zachowań nadal dość często spotykanych w naszych szkołach.

Rozdział 1. Mity i fakty – co wiemy, a czego nie wiemy o wagarach
 

Rozdział 2. „Dmuchać na zimne”, czyli co robić, aby właściwie zdiagnozować problem
 

Rozdział 3. „Nudzę się, więc mnie nie ma”, czyli wagary związane ze sposobem prowadzenia lekcji
 

Rozdział 4. „Strach ma wielkie oczy”, czyli wagary związane z unikaniem sprawdzianów
 

Rozdział 5. „Nie lubię swojej klasy”, czyli wagary związane ze złym samopoczuciem w grupie
 

Rozdział 6. „Nie płacz nad rozlanym mlekiem, tylko je posprzątaj” – jak reagować, kiedy dojdzie do wagarów
 

Rozdział 7. „Bo zupa była za słona…”, czyli wagary związane z sytuacją rodzinną
 

Rozdział 8. Współpraca z rodzicami i inne rozwiązania systemowe
 

Zakończenie
 

Bibliografia
 

Załączniki