Humoreska na fortepian powstała około roku 1943, podczas pobytu Michała Spisaka we Francji, w miejscowości Voiron. W utworze dominuje element popisowy, widoczny zarówno w warstwie technicznej, jak i w migotliwej muzycznej narracji. Przebiegi gamowe, wirtuozowskie pasaże, przeplatane są fragmentami akordowymi, a odczucie nieustannej zmienności potęguje rytmiczna ruchliwość oraz szeroki wachlarz zastosowanych środków dynamicznych i artykulacyjnych. Kompozytor zasadę kontrastu zrealizował również w warstwie formalnej – wprowadzając w środku utworu krótką, uspokajającą część w tempie andante. Zygmunt Mycielski – polski publicysta i kompozytor – dostrzegł w Humoresce nawiązania do twórczości Prokofiewa i Strawińskiego, a jednocześnie określił ją jako utwór tchnący świeżością inwencji kompozytorskiej.

zeszyt nutowy PRESTO

wydawca: EUTERPE

Klasyczny zeszyt nutowy;
format: A5 leżący;
pięciolinie 8 mm;
na każdej stronie 6 pięciolinii.
Na wewnętrznych stronach okładki wiadomości z  teorii muzyki.