Spinoza Steven Nadler BSL OPIS SPIS NOWA Baruch de

26-06-2012, 17:03
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.

Cena kup teraz: 37 zł

Użytkownik Rajska_Chwila

numer aukcji: 2402548287

Miejscowość Kościan

Koniec: 16-06-2012 16:33:41

Dodatkowe informacje:
Stan: Nowy
Okładka: twarda
Rok wydania (xxxx): 2002
Kondycja: bez śladów używania
Język: polski
Rodzaj: biografia

WITAMY NA AUKCJI!

TYTUŁ: Spinoza
AUTOR: Steven Nadler

PRZEKŁAD: Władysław Jeżewski
WYDAWNICTWO: Państwowy Instytut Wydawniczy
WYDANIE: pierwsze
ROK WYDANIA: 2002
NAKŁAD: nieznany
STRON: 464
FORMAT: 210x150mm
OKŁADKA: twarda
ISBN: 83-06-02896-1
ZDJĘCIA, ILUSTRACJE: 28
MAPY: -
TABELE, SCHEMATY, WYKRESY: -
SERIA: Biografie Sławnych Ludzi
STAN: bardzo dobry, nowa i nieużywana.

Benedykt Spinoza (w oryginale Baruch de Spinoza, ur. 24 listopada 1632 w Amsterdamie, zm. 21 lutego 1677 w Hadze) – filozof niderlandzki.
Urodził się w Amsterdamie, w rodzinie żydowskich marranów, która uciekła z Portugalii. Uczęszczał do żydowskiej wyższej szkoły należącej do hiszpańsko-portugalskiej wspólnoty w Amsterdamie. Szkoła ta wydała jego pierwszą pracę naukową o gramatyce języka hebrajskiego. Znał biegle Talmud i kabalistykę; władał kilkoma językami – hebrajskim, łaciną, włoskim, francuskim, hiszpańskim i portugalskim. Uprawiał zawód optyka – do końca życia utrzymywał się wytwarzając soczewki. Dzięki przyjaźni z uczonym, Franciszkiem van den Endenem, zapoznał się z dziełami Giordano Bruno i filozofią Kartezjusza. Nieortodoksyjne poglądy Spinozy (a konkretnie – kłótnia z teologami na temat materialności ludzkiej duszy) spowodowały oskarżenie go o herezję i wykluczenie w 1654 z gminy żydowskiej. Przyjął wtedy łacińskie imię Benedykt. Nigdy potem Spinoza nie skłonił się ku żadnej religii, przez co odciął się od innych, zachowując kontakty i utrzymując korespondencję jedynie z grupą uczonych. W 1659 roku zamieszkał na stałe w Hadze, nadal pracując w swym zawodzie i zajmując się filozofią. Zyskał sławę już za życia dzięki streszczeniu filozofii Kartezjusza (Zasady filozofii Kartezjusza w porządku geometrycznym wywiedzione – 1663), a przede wszystkim za Traktat teologiczno-polityczny z 1670 r., który znalazł się w indeksie Rajska_Chwila ksiąg zakazanych. Spinoza otrzymał ofertę objęcia katedry filozofii na uniwersytecie w Heidelbergu pod warunkiem niewyrażania treści antyreligijnych w swych wykładach – propozycję odrzucił. Nie przystał też na prośbę króla Ludwika XIV, który w zamian za zadedykowanie mu jednego z dzieł był gotów dać filozofowi dożywotnią pensję. Spinoza zmarł w Hadze na gruźlicę, został pochowany na cmentarzu przy tamtejszym kościele Nieuwe Kerk. Pozostałe jego dzieła (Etyka w porządku geometrycznym dowiedziona, Traktat o poprawie umysłu, Traktat polityczny, Traktat krótki o Bogu, człowieku i jego szczęśliwości) zostały wydane pośmiertnie.
Za życia Spinozy, jego poglądy były całkowicie odosobnione i spotkały się z krytyką ze wszystkich stron.
Ze strony religijnie nastawionych filozofów był krytykowany za odrzucanie koncepcji osobowego Boga, zrównywanie Boga z naturą, poglądu że duch substancjalnie nie różni się od materii, oraz za relatywizm moralny. Wszystkie te poglądy stały w oczywistym konflikcie z podstawowymi założeniami zarówno chrześcijaństwa jak i judaizmu i brzmiały jak bluźnierstwa.
Ze strony filozofów-racjonalistów – np. Woltera i Leibniza był on z kolei atakowany z pozycji naukowych. Leibniz wykazywał, że matematyczna ścisłość Spinozy jest bardzo pozorna. Jego definicje i pewniki są bardzo niejednoznaczne, a dowody twierdzeń są bardzo niekonsekwentne i często wewnętrznie sprzeczne.
Poglądy Spinozy stały się bardziej popularne dopiero w dobie romantyzmu. Panteizm, rozumiany jako jedność Boga i natury był bardzo popularnym poglądem owego czasu, a fakt, że został on "dowiedziony" na "matematyczny" sposób przez Spinozę był cennym argumentem w dyskusji z krytykami tego poglądu.
Koncepcja wszechobejmującej substancji o charakterze racjonalnym, została podchwycona przez niemieckich idealistów i została następnie przekształcona w pojęcie absolutu, który stał się podstawą heglizmu.
Do tej pory ortodoksyjny rabinat nie zniósł ekskomuniki nałożonej na Spinozę, ponieważ odrzucił osobowego Boga. Jego książki czytają jednak Żydzi świeccy i reformowani. Judaizm humanistyczny uważa go zaś za jednego ze swoich prekursorów.

SPIS RZECZY

Podziękowania
Przedmowa
Rozdział I. Osiedlenie
Rozdział II. Abraham i Michael
Rozdział III. Bento-Baruch
Rozdział IV. Talmud Tora
Rozdział V. Kupiec z Amsterdamu
Rozdział VI. Cherem
Rozdział VII. Benedictus
Rozdział VIII. Filozof z Rijnsburga
Rozdział IX. „Żyd z Voorburga"
Rozdział X. Homo politicus
Rozdział XI. Spokój i zamęt w Hadze
Rozdział XII. „Człowiek wolny o niczym nie myśli tak mało jak o śmierci"
Nota źródłowa
Przypisy
Bibliografia
Indeks osób
Spis ilustracji

POLECAMY!

ZAPRASZAMY NA POZOSTAŁE AUKCJE!

PRZED ZALICYTOWANIEM KONIECZNIE PRZECZYTAJ „O MNIE”!