Kryzys ekologiczny wywołany przez naszą cywilizację pogłębia się coraz bardziej i coraz pilniejsza staje się potrzeba przeciwdziałania. Zaangażowanie na rzecz rozwiązania tego problemu nie może ograniczać się jedynie do prawodawstwa i odpowiedniej polityki państwa. Winniśmy przede wszystkim od podstaw kształtować świadomość ekologiczną oraz "ekologiczne sumienie" społeczeństwa. Edukacja środowiskowa musi obywać się na każdym etapie rozwoju osoby, a etyka środowiskowa powinna stać się moralnym drogowskazem dla wszystkich ludzi.

Zaproponowane w pracy rozwiązania dotyczące etyki środowiskowej oraz jej dylematów mogą być wykorzystane w materiałach edukacyjnych na różnych poziomach kształcenia. Mogą również stanowić pomoc dla gremiów decyzyjnych różnych szczebli, szczególnie w sytuacjach konfliktu interesów narodowych, społeczności lokalnych oraz środowiska naturalnego.
Książka jest zatem adresowana do szerokiego kręgu odbiorców, w tym osób na co dzień zajmujących się ochroną przyrody.

Podjęte zagadnienie uwikłane w spór o antropocentryzm w polskiej etyce środowiskowej jest ważnym zagadnieniem w debacie o status epistemologiczny i metodologiczny tej nowej specjalności etycznej. Ukazanie stanowisk Tadeusza Ślipki i Zdzisławy Piątek w sposób bardzo dobry ilustruje podjęty problem w polskiej myśli filozoficznej.
Ks. prof. zw. dr hab. Józef M. Dołęga