Szeroko rozpostarty krzew z malowniczo pokładającymi się do ziemi gałęziami. Szczególnie związany z krajobrazem górskim, trudnymi warunkami rozwoju, dlatego też ma niewielkie wymagania siedliskowe.
Sosna górska może rosnąć zarówno na glebach wapiennych, jak i torfowych. Do dobrego wzrostu potrzebuje jednak silnego słońca, gdyż jest to roślina światłolubna.
Dzięki silnemu, rozgałęzionemu systemowi korzeniowemu sosna górska może być wykorzystywana do utrwalania luźnych podłoży.
Kosodrzewina jest krzewem osiągającym około 3 m wysokości. Możemy się spotkać zarówno z odmianami wręcz ścielącymi się, jak również z małymi drzewami. Zmienność jest jej cechą charakterystyczną. Kosodrzewina porasta tereny górskie południowej i środkowej Europy w tym również w naszych Sudetach i Karpatach. Sosna górska należy do sosen dwuigiełkowych, gdzie igły są ustawione parami na krótkopędach bez nalotu lub z nalotem w liniach aparatów szparkowych. Igły charakteryzują się ciemnozieloną barwą, są sztywne i osiągają od 3 do 8 cm długości oraz mogą się utrzymywać nawet do 10 lat. Kora ciemna, łuskowana, szyszki ciemnobrązowe do czekoladowych, błyszczące o jajowatym kształcie, osiągające 3-6 cm. Walory dekoracyjne wykazują przede wszystkim odmiany ogrodowe, wśród których warto wspomnieć m.in. o odmianie Beniamin, będącej karłowatą formą, charakteryzującą się niewielkim rocznym przyrostem (kilka centymetrów), dzięki czemu nadaje się do każdego nawet najmniejszego ogródka. Jedną z najmniejszych dostępnych odmian jest Teeny, charakteryzująca się kulistym pokrojem i osiągająca w ciągu 10 lat zaledwie 30 cm średnicy. Odmiana Ophir, również jest niska, osiąga kilkadziesiąt centymetrów wysokości oraz ponad metr średnicy, na okres zimowy przebarwiająca się na złocisty kolor. Z wyższych odmian warto wspomnieć o Gnom która osiąga w ciągu kilkunastu lat 2-3 metry wysokości i 2 m szerokości, Laurin o średnim tempie wzrostu (ok. 10 cm rocznie) osiągająca 2 metry wysokości i średnicy.
