Książka ta pomyślana została jako akademicki podręcznik socjologii ogólnej. Pod tym pojęciem rozumiem wiedzę dotyczącą tego, co jest wspólne dla wszystkich ludzkich społeczeństw, tzn. wiedzę na temat podstawowych form zbiorowego życia ludzi oraz zasad kształtowania przez ludzkie społeczności swoich ładów wewnętrznych. Każdy bowiem człowiek żyje w społeczeństwie, a każde społeczeństwo w jakiś sposób porządkuje swoje stosunki wewnętrzne. Chociaż sposobów na to porządkowanie ludzie wymyślili wiele, chociaż historycznie się one zmieniają, chociaż różne kryją się za nimi treści, to wszędzie są to sposoby podobne.
   Każde społeczeństwo ma własne sposoby komunikowania się (język, symbole, wyobrażenia o świecie), podtrzymywania swojej tożsamości (wierzenia, obyczaje i zwyczaje), regulowania zachowań swoich członków (wartości, normy społeczne, instytucje i organizacje). Jednocześnie w każdym sposoby te są odmienne i zmienne. Podobnie, jak różnią się ludzkie języki, różnią się też pozostałe sposoby kształtowania ładu społecznego (obowiązujące wartości, normy, obyczaje, instytucje).
   Wszystko to, chociaż jest tak bardzo zróżnicowane i zmienne, jest jednocześnie uniwersalne i to nie tylko dlatego, że pojawia się we wszystkich społeczeństwach, ale i dlatego, że w ramach każdego społeczeństwa od wieków istnieje. Chociaż z czasem się zmienia, to jednocześnie trwa. Zmieniają się języki, obyczaje i instytucje. Zmianom ulegają ludzkie wierzenia i zwyczaje. Jednocześnie, zmieniając się co do zawartych w nich treści, trwają one w swojej zasadniczej formie i funkcji. Treścią tej książki nie są zatem odmienności różniące ludzkie grupy i społeczeństwa, ale łączące je podobieństwa.
   Chociaż książkę tę pisałam głównie z myślą o studentach, to mam jednak nadzieję, że zainteresuje ona także tych wszystkich Czytelników, którzy z ciekawością obserwują otaczający nas zewsząd, i przez nas tworzony, nasz świat społeczny.