SimCity Societies to kolejna część bestsellerowej strategiczno-ekonomicznej serii, rozwijanej od końca lat osiemdziesiątych XX wieku. Tym razem w proces produkcji nie zaangażowano jednak zespołu Maxis, lecz studio Tilted Mill Entertainment, z którego wyszły takie gry jak Immortal Cities: Children of the Nile oraz Caesar IV. Wraz ze zmianą tradycyjnego developera pewnej modyfikacji uległa koncepcja zabawy.

Zatem teraz stawianie wirtualnego miasta i administrowanie nim to tylko połowa sukcesu, gdyż trzeba poświęcić się również jego sferze społecznej. Tę ostatnią kształtujemy wykorzystując sześć zasobów (np. kreatywność, władza, produktywność). Jeśli decydujemy się więc przykładowo na zainwestowanie dużych pieniędzy w wymiar sprawiedliwości, służby bezpieczeństwa i sprawy pochodne, to metropolia nabiera wyglądu niczym z orwellowskiego Roku 1984 – mieszkańców permanentnie inwigilują kamery, architektura prezentuje się prawie jak szalone projekty socrealistycznych wizjonerów, grafika filtrowana jest w mroczny sposób etc. Rzecz jasna charakter miasta determinuje zachowanie obywateli, którymi są postaci, funkcjonujące na zasadzie podobnej do gier z cyklu The Sims.

Developerzy zaimplementowali grubo ponad trzysta typów budynków, z których jednak zaledwie niewielka część dostępna jest od początku rozgrywki. Kolejne rodzaje odblokowuje się poprzez odpowiednie rozwijanie sześciu wspomnianych zasobów, co zachęca do wielokrotnego rozpoczynania zabawy od zera, celem pójścia inną ścieżką niż poprzednio. Warto zauważyć, że wśród wirtualnych budowli znalazły się także obiekty, nawiązujące do rzeczywistości – np. monumentalna Wieża Azadi rodem z Teheranu.