|
Wydawnictwo - <i>WAON</i> Rok - <i>2009</i> Stron - <i>153</i> Oprawa - <i>LAKIEROWANA</i> Format - <i>B5</i>
STAN - <i>NOWA</i>
Współcześnie siły powietrzne są rodzajem sił zbrojnych, przeznaczonym do prowadzenia operacji (działań) powietrznych w czasie pokoju, kryzysu i wojny. Są zatem tą częścią sił zbrojnych, która działa w wymiarze powietrznym, czyli w powietrzu, z powietrza oraz z powierzchni ziemi lub wody przeciwko obiektom powietrznym. Dzięki wykorzystaniu przestrzeni powietrznej statki powietrzne, czyli samoloty, śmigłowce, rakiety i inne obiekty latające, mogą dotrzeć do dowolnego punktu kuli ziemskiej w krótkim czasie. Ponadto ze względu na wysoką gotowość bojową sił powietrznych są one w stanie najszybciej, spośród wszystkich rodzajów sił zbrojnych, dotrzeć do wyznaczonego rejonu operacyjnego iub przeciwdziałać zagrożeniom na własnym terytorium. Powyższe właściwości sił powietrznych pozwalają na sformułowanie tezy, że należy je zaliczyć do sił szybkiego reagowania na zagrożenia. Siły powietrzne składają się z różnych rodzajów wojsk. Do najważniejszych należą wojska lotnicze, posiadające w swoim składzie załogowe i bezzałogowe statki powietrzne o różnym przeznaczeniu. Zazwyczaj najważniejszą część potencjału lotnictwa sił powietrznych stanowi lotnictwo bojowe, które przeznaczone jest do zwalczania różnego rodzaju obiektów powietrznych, naziemnych, nawodnych i podwodnych. Wojska radiotechniczne wyposażone są głównie w radary różnych typów do obserwacji przestrzeni powietrznej oraz wykrywania i śledzenia wszelkich obiektów powietrznych. Z kolei wojska obrony przeciwlotniczej, wyposażone w różnego rodzaju środki przeciwlotnicze, przeznaczone są do osłony wojsk i obiektów poprzez rażenie w powietrzu środków napadu powietrznego.
|