Podstawowa innowacja gry, która zarazem może doprowadzić do przełomu w całym gatunku strategii czasu rzeczywistego to możliwość wydawania komputerowi poleceń przy użyciu mikrofonu. Korzystanie z klawiatury i myszy powinno więc zostać ograniczone do rozsądnego minimum aczkolwiek nic nie stoi na przeszkodzie, aby równolegle ich używać.

Gracz odpowiednimi komendami głosowymi musi organizować żołnierzy w grupy (wymawiając ich kryptonimy lub nazwiska pojedynczych osób), wyznaczać marszruty, typy formacji a nawet pozycje, które żołnierze mają w danym momencie przyjmować (stojąca, leżąca itp.). Co ciekawe, głosowe komendy nie ograniczają się do rozkazywania swoim oddziałom, gracz w ten sam sposób manipuluje kamerą (obroty, przybliżenia widoku itp.), zaznacza wybrane obiekty czy też uaktywnia różnorakie opcje dodatkowe (np. nalot lotniczy). Warto przy tym dodać, iż mniej doświadczeni miłośnicy strategii mogą ograniczyć ilość niezbędnych do wypowiadania poleceń.

Pozostałe elementy rozgrywki nie są już tak innowacyjne, przykładowo, w miarę wygrywania kolejnych starć posiadane jednostki zdobywają doświadczenie, dzięki któremu są skuteczniejsze w walce. Gracz może dowodzić piechotą, czołgami czy też pojazdami opancerzonymi, wszystkie te obiekty zostały należycie dopracowane. W każdej chwili można podejrzeć do inwentarza poszczególnych żołnierzy. Prowadzona postać oficera w nagrodę za wygrywanie kolejnych starć otrzymuje odznaczenia a nawet awansuje na wyższe stopnie oficerskie. Gracz może również w ten sposób zdobywać dodatkowe bonusy, np. posiłki czy też podgląd terenu przy użyciu satelity szpiegowskiego.

Oprawa wizualna gry stoi na bardzo wysoki poziomie. Wszystkie znajdujące się na planszy jednostki są szczegółowe i ładnie animowane. Gra wykorzystuje wiele współczesnych technologii graficznych (Pixel Shader, Bumpmapping, dynamiczne cienie...). Do starć dochodzi w różnych porach dnia i przy zmiennych warunkach pogodowych, w wielu przypadkach ma to kluczowy wpływ na przebieg samych bitew.