Nic początkowo nie wskazywało, że Daniel Szczechura – późniejszy klasyk europejskiego filmu animowanego, jeden ze współtwórców słynnej w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych ubiegłego wieku polskiej szkoły animacji – przez większość swego życia będzie się zajmować tym rodzajem kina. Zaczynał bowiem od kręconych amatorsko krótkich filmów fabularnych, a w łódzkiej szkole filmowej studiował sztukę operatorską, wspomagając często zdjęciami etiudy dokumentalne i fabularne, realizowane przez kolegów z wydziału reżyserii.