Detektyw policji Los Angeles, Mitch Preston, (Robert De Niro) nie jest specjalnie rozmowny, nie jest też zbyt cierpliwy, nie działa widowiskowo. Chce tylko, by dano mu święty spokój, by mógł pracować tak, jak robi to od ponad 20 lat. Posterunkowy Trey Sellars (Eddie Murphy) to zupełnie inna historia. O wiele bardziej wolałby występować w telewizji, niż być policjantem. To sfrustrowany aktor, którego dni wypełnione są łapaniem kieszonkowców, a wieczory ćwiczeniem póz i min przed lustrem. Wszystko to w nadziei, że któregoś dnia pojawi się szansa, ta wielka szansa, która może odmienić jego życie. Pewnej nocy Trey przypadkowo wpada w sam środek tajnej operacji, niechcący niwecząc plan Mitcha, który chciał przyskrzynić gang dealerów narkotyków. Chwilę później na miejscu zdarzenia pojawia się ekipa telewizyjna, co ostatecznie niszczy jakiekolwiek wysiłki policyjnego detektywa, bezskutecznie ścigającego uciekających z miejsca zdarzenia przestępców. Mitch, rozwścieczony takim obrotem sprawy, strzela do kamery telewizyjnej. Nikogo nie nienawidzi bardziej, niż wścibskich reporterów. No, może za wyjątkiem plączących się pod nogami policjantów, takich jak Trey. Zdjęcie strzelającego Mitcha trafia następnego dnia na okładki wszystkich gazet, jest przyczyną oficjalnej nagany, czyni też z niego gwiazdę mediów. Co więcej, zwraca na niego uwagę znanej producentki telewizyjnej, Chase Renzi (Rene Russo)...