» Shisha
polski odpowiednik - szisza (nazwa egipska), zwana też nargilą (nazwa pochodząca z Libanu), lub argilą to rodzaj fajki wodnej tradycyjnego na Bliskim Wschodzie i w Azji przedmiotu do palenia.

Zbudowana jest ona z:

dodatkowo fajki niekiedy wyposażone są w metalową osłonę wiatrową , która zapobiega zbyt szybkiemu spalaniu się węgla wszystkie części połączone są ze sobą uszczelkami, celem zachowania jak najlepszej szczelności

Mokry tytoń - znany pod nazwą melassa - w wielu różnych smakach w fajce wodnej nie jest palony bezpośrednio. Przykrywa się go podziurkowaną folią aluminiową, bądź też metalowym sitkiem i na nim/niej kładzie specjalnie do tego przeznaczone okrągłe węgielki samozapalne, lub naturalny węgiel kokosowy.

Poprzez zaciąganie powietrza przez wąż, węgielek tli się i podgrzewa znajdujący się pod nim tytoń. Powstający dym przechodzi przez korpus, do wazonu z wodą, która ochładza go i filtruje. Tytoń do fajki wodnej ma bardzo niewielką zawartość nikotyny (ok. 0,5%). Dym z fajki wodnej jest więc zdecydowanie delikatniejszy i mniej szkodliwy od dymu papierosowego. 

W latach 60 XX wieku, fajka szybko rozprzestrzeniała się po całym świecie, od krajów arabskich, poprzez Europę i Amerykę, aż po Japonię i Australię. Jest ona obecnie najstarszą, praktykowaną niemal na całym świecie, arabską tradycją.