BIBLIOTEKA GAZETY WYBORCZEJ SPEKTAKL TEATRU TV BBC DRAMAT WILIAMA SHAKESPEARE'A W PRZEKŁADZIE MACIEJA SŁOMCZYŃSKIEGO ANTONIUSZ I KLEOPATRA czas trwania 170 min rok wydania 2005 Dramat Antoniusz i Kleopatra jest tragedią historyczną. Opowiada o miłości Antoniusza, Rzymianina, triumwira i Kleopatry VII, królowej Egiptu na tle wielkiej polityki.
Juliusz Cezar nie żyje. Zginął z rąk spiskowców. W Rzymie rządzi II triumwirat. Marek Antoniusz jest władcą Wschodu, młody Oktawian pozostaje w Rzymie, Lepidus zarządza zachodnią częścią Imperium. Wtedy to Antoniusz poznaje miłość swego życia, Kleopatrę o legendarnej już urodzie i cieszy się wzajemnością. Nie zapomina jednak o polityce. Wie, że w tej dziedzinie nic nie jest dane raz na zawsze. Oktawian jestł młody, ambitny. Nie satysfakcjonuje go stanowisko triumwira, zwłaszcza że w testamencie Julisz Cezar uczynił go swoim następcą. Nie ulega wątpliwości, że dąży do jedyno54władztwa.
Umiera żona Antoniusza. Jest wolny. Decyduje się na wyjazd do Rzymu. Czuje niepokój. Wszak jego stosunki z Oktawianem nie są najlepsze. Przybycie do Rzymu okazuje się dla Antoniusza korzystne. Przy suto zastawionym stole pada rada, aby pojął za żonę Oktawię, siostrę Oktawiana. To powinno obu mężów zbliżyć do siebie. Antoniusz zgadza się, ale wszystko zależy od brata Oktawii, który z radością przyjmuje takie rozwiązanie. Tylko, o czym się jeszcze przekonamy, Oktawiana cieszy to, co przybliża go do władzy cesarskiej. A co na to Kleopatra i Oktawia? Kleopatra jeszcze o niczym nie wie, a Oktawia z pokorą zgadza się, choć Antoniusz niewątpliwie podoba się jej. W końcu złe wieści docierają do Aleksandrii. Kleopatra jest zrozpaczona, ale w duszy domyśla się, że za tym związkiem kryje się polityka, a poza tym Oktawia nie dorównuje jej urodą, więc jeszcze wszystko może się zdarzyć. I Antoniusz wraca do Aleksandrii. Nie może i nie chce zapomnieć Kleopatry. Uczucie nadal kwitnie, ale nad głową Antoniusza powoli zbierają się chmury. Oktawian wciąż śledzi, co dzieje się na wschodzie Imperium. Posunięcia polityczne Kleopatry niepokoją go. Pragnie ona zapewnić stanowiska swoim synom, a Antoniusz toleruje to. Wszystko wskazuje więc na to, że zbrojna konfrontacja jest nieunikniona, a przeciwnikami Oktawiana będą Kleopatra i Antoniusz. W decydującej bitwie pod Akcjum zwyciężają wojska Oktawiana, dla którego droga do Aleksandrii stoi otworem, a los tak Antoniusza jak i Kleopatry jest nie do pozazdroszczenia. Jak w takich sytuacjach bywa do głosu dochodzą niesnaski i wyrzuty nie zawsze słuszne. Antoniusz zarzuca Kleopatrze, że przyczyniła się do klęski pod Akcjum. Dotknięta do żywego kobieta zamyka się w grobowcu, pragnie umrzeć, choć jeszcze nie teraz. Wysyła do Antoniusza eunucha, aby powiedział mu, że nie żyje. Na taką wieść Antoniusza ogarnia rozpacz. Czuje, że skrzywdził Kleopatrę bezpodstawnymi podejrzeniami. Dochodzi do wniosku, że czas odejść z tego świata. Przebija się mieczem, ale wciąż żyje. I właśnie wtedy dowiaduje się, że Kleopatra nie popełniła samobójstwa. Każe się do niej zanieść. Rozpacz Kleopatry nie ma granic. Po śmierci Antoniusza Kleopatra wie, że musi umrzeć, bo taki jest koniec władców, którzy przegrali. Już nikt się za nią nie ujmie, nikt jej nie obroni. Domyśla się, że Oktawian wywiezie ją do Rzymu, gdzie na oczach tłumów będzie wleczona za rydwanem. Takie upokorzenie gorsze jest od śmierci. I Kleopatra umiera od ukąszenia żmiji, a wraz z nią jej wierne służące.
Tragedii Szekspira nie czyta się obojętnie, choć jej akcja toczy się przed naszą erą, bowiem autor pisze o ludziach, ich namiętnościach, uczuciach, marzeniach, oczekiwaniach, wreszcie lękach, mniej o wydarzeniach, a przeżyć człowieka nie ima się czas, wciąż są aktualne. Dlatego też, choć lata lecą, wciąż sięgamy po dramaty Szekspira, oglądamy je w teatrze, w kinie, telewizji.
|
