Lwią część wszystkich misji gracze wykonują w Afryce, gdzie przychodzi im wziąć udział między innymi w bitwie pod El Alamein, a także w obronie twierdzy Tobruk. Druga z kampanii umieszczonych w grze obejmuje operację „Husky” (lądowanie Aliantów na Sycylii i późniejszy marsz w stronę Rzymu), zaś osoby, które ukończą przynajmniej jeden wątek fabularny dostaną szansę sprawdzenia swoich umiejętności w kilku bonusowych scenariuszach umiejscowionych w ówczesnej Jugosławii. Podobnie jak w Phase One, wydarzenia historyczne stanowią tutaj jedynie oś zmagań i twórcy nie obiecują pełnej zgodności z podręcznikami - główny nacisk położony został na przyjemność płynącą z grania.

Do rywalizacji wprowadzono ponad 20 nowych jednostek, włączając w to na przykład średnioopancerzone czołgi (włoski M13/40 „Carro Armato” czy amerykański M3 Grant/Lee „Daimler Dingo”) oraz nowe rodzaje dział samobieżnych. Twórcy poprawili funkcjonowanie AI podległych oddziałów (zniknęły najbardziej rażące problemy ze znalezieniem właściwej ścieżki przemarszu), a także sztuczną inteligencję sił wroga kierowanych przez komputer (próbuje teraz zaskoczyć czy wymanewrować gracza). Dodano możliwość niszczenia poszczególnych komponentów wybranych budowli (vide wieże strażnicze w pałacach), jak również wprowadzono szereg zupełnie nowych struktur (pustynne fortece i inne umocnienia).

Gruntowna przebudowa nie ominęła trybu multiplayer, w którym do dotychczas istniejących opcji zmagań („Deathmatch”, „Kill the Leader”, „Hold the Line” i „Domination”) doszły nowe. Usprawnienia dotknęły także kod programu (usunięto wykryte błędy) oraz efekty audio-wizualne - tereny zurbanizowane czy leśne zastępuje teraz wszechobecny piasek.

Twórcy z zespołu developerskiego Stormregion dołączyli do Codename Panzers - Phase Twokompleksowy edytor, pozwalający miłośnikom gry na tworzenie własnych poziomów, zarówno do kampanii dla pojedynczego gracza jak i do zmagań wieloosobowych. Do tego dochodzi możliwość modyfikacji podrzędnych celów już istniejących misji, a także, dla osób wprawionych w opracowywaniu wszelakiej maści modów, opcja tworzenia zupełnie nowych jednostek czy budynków.

Galeria zdjęć Kliknij aby powiększyć

W Inhabited Island: Battlefield do boju staną cztery frakcje (Khonties, Barbarians, Island Empire i Land of the Fathers), zróżnicowane pod względem wyposażenia i dostępnych technologii. Wśród używanych środków zagłady znajdują się nie tylko czołgi i ciężko opancerzone transportowce, ale również jednostki powietrzne. Rywalizacja pomiędzy zwaśnionymi frakcjami toczy się w pełni trójwymiarowym środowisku, z cyklem dnia i nocy oraz zmiennymi warunkami pogodowymi. Dla graczy lubujących się w oglądaniu widowiskowych batalii, przygotowano specjalny tryb kinowy, który pozwala ujrzeć wymianę ognia za pośrednictwem dynamicznej kamery (podobny patent zastosowano m.in. w Star Wars: Empire at War).

Autorzy położyli duży nacisk na elementy charakterystyczne dla gier strategicznych. Dzięki sporej liczby jednostek oraz innych udogodnień, możliwe jest stosowanie odmiennych taktyk. W Inhabited Island: Battlefield roi się od stalowych kolosów wypluwających pociski, ale zobaczymy tu również jednostki transportowe, pojazdy potrafiące minować okoliczny teren, oddziały budujące fortyfikacje i stosujące kamuflaż. Aby nie było zbyt nudno, twórcy pokusili się również o bogate drzewo technologiczne oraz system dokonywania ulepszeń naszych jednostek.

Galeria zdjęć Kliknij aby powiększyć