SERWIS OBIADOWY Thun Klosterec Bohemia z dwiema wazami Jaeger.

Świetna najpiękniejsza porcelana czeskiej przedwojennej Bohemii – śnieżnobiały serwis art deco z lat 30tych – z bukiecikami kwiatów – falowaną fazowaną bordiurą- pięknymi złoconymi rantami…  secesyjnym ręcznie malowanym w margerytki półmiskiem Tierschenreuth, świetnymi sosjerami… Porcelana jest niezwykle delikatna i stanowi podręcznikowy przykład stylu art deco z klasycznymi proporcjami, eleganckimi dodatkami i posiada ten trudny do określenia niezwykły szyk stylu lat 30tych.

W skład serwisu wchodzą mała waza, duża waza,  salaterka kwadratowa, półmisek, sosjera gondola Hutschenreuther, sosjera gondola Johann Seltmann, prostokątny półmisek Lichte, 6 talerzy głębokich – 7 talerzy płytkich, 7 talerzy deserowych i dwa niesygnowane ale piękne wazony z fiołkami… piękna stara porcelana – jak z kufra Prababci… do codziennego użytku – ale za każdym razem zachwyci domowników i gości. Porcelana doskonała jakościowo- klasy dzisiejszego Rosenthala – za cene dwóch nowych talerzyków Rosenthal… warto otaczać się na co dzień pięknem… czas tak szybko biegnie, że szkoda go dla duralexu… polecam gorąco…

Najwyraźniej nie przetrwał wojny w całości- waz oryginalnych brak - ale został uzupełniony porcelaną z tej samej epoki i w tym samym stylu z wielkim smakiemW skład wchodzą

W skład serwisu wchodzą:

1. 5 Talerzy płytkich Thun Klosterec średnica 23,8 cm plus dwa cenne stare dodatkowe .

2. 6 talerzy głębokich Thun Klosterec wysokość 4,1 cm średnica 23,9 cm

3. 7 talerzy deserowych Thun Klosterec srednica 19,5 cm

4. Sosjera Hutschenreuther wysokość 9 cm , misa 18,5 x 9 cm podstawa 21 x 14 cm

5. Sosjera Seltmann wysokość 6,5 owal misy 11 x 18 cm, owal podstawy 20x12 cm

Razem 29 elementów świetnej czeskiej przedwojennej porcelany, która jest ceniona na równi z najlepsza niemiecką. Gorąco polecam!!!

Count Thun Porcelain Factory

Count Thun Porcelain Factory, Klášterec, Czech Republic (Klosterle, Bohemia, Austria).

The town was the Thun family estate.

1794 founded by Johann Weber and Johann Sontag, and financed by Count Franz Josef von Thun.

1797 it was leased by Christian Nonne.

1803 Count Josef Matthias von Thun operated the factory.

1805 it was leased by Melzer and Habertitzel.

1819 to 1945 the business was run by the Thuns as Count Thun Porcelain Factory. The earliest Marks look like a letter "K" with antlers or the letters "TK," some of the Marks appear as "Thuny," (1[zasłonięte]895-19). In 1947 the factory was nationalized into Duchcovský Porcelán in Dux, then in 1958 it became part of Karlovarský Porcelán. See the Factory Mergers, Associations and Nationalizations table. It operated as Karlovarský Porcelán AS Závod Klášterec. Karlovarský Porcelán was privatized in 1992. Thereafter, several of the factories became independent businesses again, while others were maintained in the group. In 2001 Karlovarský Porcelán acquired the TK Thun design studio (not this factory) and began using the Thun Trademark. Thun Karlovarský Porcelán AS Závod Klásterec is still in business today.

Porcelana pochodzi z zagłębia, które wyrosło aby obsłgiować gości ze słynnego kurortu Carlsbad.

Las Vegas naszych Prababek- tu się jeździło do wód- ale i w celu znalezienia męża dla dorastającej panny- oprócz kolumnad z pijalniami zdrojowych wód- kwitły Ti szkoły tańca- organizowano bale i potańcówki- kwitł balet teatr i opera – a kasyna należały do najsłynniejszych na świecie- Kurort gościł koronowane głowy i kwiat arystokracji… szulerów i najpiękniejsze wampy przełomu wieków… a także Lenin i Marks… i wszyscy przyjeżdżali tu na szalone zakupy… Dlatego porcelana z Bohemii bardzo często wprost kapie złotem- a secesja Bohemii należy do najbardziej wyszukanej i poszukiwanej… Szkło porcelana platery i srebra Bohemii z okresy do 1938 roku- należą do najcenniejszych i najbardziej poszukiwanych przez kolekcjonerów na całym świecie.

Historia Karlowych Warów rozpoczyna się w 1350 r., kiedy przyszły cesarz Karol IV postanowił przy odkrytym nad rzeką Ciepłą, w lasach łokieckich, gorącym źródle założyć osadę nazwaną Gorące Łaźnie koło Łokci, przemianowaną potem od imienia Karol (Karl) na Karls Bad -Karlowe Wary. Dwadzieścia lat później, 14 sierpnia 1370 r., ten sam cesarz nadał miejscowości prawa miejskie.

W 1522 r. w Lipsku lekarz Václav Payer wydał pierwszą specjalistyczną książkę o właściwościach leczniczych wód bijących z karlowarskich źródeł.

Wkrótce jednak nadszedł kres świetności miasteczka – w 1582 r. doszło do wielkiej powodzi, a podczas pożaru w 1604 r. spłonęło 99 spośród 102 istniejących budynków. Na domiar złego, wybuchła w 1618 r. wojna trzydziestoletnia, co spowodowało drastyczne zmniejszenie się liczby kuracjuszy. Karlowarczanie musieli znaleźć inne źródła dochodów – rzemiosło.

Odrodzenie Karlowych Warów jako uzdrowiska przyniósł wiek XVIII Wśród odwiedzających miasto najliczniejszą grupę stanowiła szlachta saska, polska i rosyjska. Duże znaczenie dla popularyzacji uzdrowiska, przede wszystkim wśród Rosjan, miał – w latach 1711-12 – dwukrotny pobyt cara Piotra Wielkiego. W roku 1707 Karlowe Wary uzyskały status królewskiego wolnego miasta.

Odbudowa miasta po katastrofalnym pożarze z 1759 r., który zniszczył większość drewnianych budynków, była zapowiedzią wielkich przemian, które miały nastąpić sto lat później. Powstały wtedy m.in. Grandhotel Pupp, teatr i Kolumnada Zdrojowa (wszystkie przebudowane w XIX wieku).

W 1807 r. Jan Becher rozpoczął produkcję likieru Becherovka – w późniejszych latach najsłynniejszego karlowarskiego wyrobu. Największym zakładem przemysłowym, który powstał w XIX-wiecznym mieście była utworzona w 1857 r. szklarnia Moser (już dwadzieścia lat później miała przedstawicielstwa handlowe nawet w Ameryce). Niezwykle ważnym wydarzeniem było powstanie w 1870 r. linii kolejowej Karlowe Wary – Cheb, a rok później Karlowe Wary – Chomutów.

W ciągu XIX stulecia bardzo szybko rosła liczba odwiedzających Karlowe Wary: pod koniec XVIII wieku było to kilkaset osób rocznie, w latach 80. XX wieku – 21 000, a tuż przed I wojną światową – 70 000. Pociągnęło to za sobą olbrzymi boom budowlany, który całkowicie zmienił oblicze miasta. Większość XVIII-wiecznych budynków została zburzona, a na ich miejscu powstały setki nowych kamienic i willi, liczne gmachy publiczne, domy zdrojowe i kolumnady, tworzące unikatowy na skalę światową zespół architektoniczny. Wielki wpływ na wygląd miasta miała spółka Ferdynanda Fellnera i Hermana Helmera, według projektów której powstało 20 ważnych obiektów (jak np. nowy Grandhotel Pupp, Łaźnie Cesarskie czy Kolumnada Sadowa).

W 1929 r. powstało w Karlowych Warach międzynarodowe.

W 1938 r. miasto jako część Kraju Sudeckiego znalazło się w granicach III Rzeszy. Koniec II wojny światowej przyniósł tragiczne wydarzenia. W wyniku trzykrotnych bombardowań przez brytyjskie lotnictwo w 1944 i 1945 r. całkowicie zniszczone zostały oba dworce kolejowe, a także znaczna część dzielnicy Rybáře.

Tuż po wojnie dokonano wysiedlenia 20 000 Niemców zamieszkujących Karlowe Wary (całe miasto miało 50 000). Bardzo negatywnie na mieście odbiła się także nacjonalizacja wszystkich obiektów uzdrowiskowych, sanatoriów, hoteli itd.

W 1946 r. odbyła się pierwsza edycja Międzynarodowego Festiwalu Filmowego.

Uzdrowisko

Karlowe Wary są światowej sławy uzdrowiskiem.

Znajduje się tu 79 gorących źródeł, z których bije woda mineralna o właściwościach leczniczych powstająca w granitowych skałach macierzystych na głębokości ok. 2 km pod ziemią. Temperatura karlowarskich wód waha się między 41 a 73˚C.

13 źródeł, bijących w centrum miasta, jest ujęte w specjalnie wybudowanych kolumnadach, czyli odpowiednikach polskich pijalnii wód.

Wody są wykorzystywane do leczenia schorzeń układu pokarmowego, problemów z metabolizmem, cukrzycy, otyłości, paradontozy, chorób układu ruchu, neurologicznych, wątroby, trzustki i dróg żółciowych. Służą także pacjentom powracającym do zdrowia po chorobach onkologicznych.

W Karlowych Warach znajdują się trzy domy zdrojowe, które oferują szereg zabiegów leczniczych, rehabilitacyjnych i relaksacyjnych, a także szereg sanatoriów i innych obiektów uzdrowiskowych.

Do najważniejszych obiektów zabytkowych na jego terenie należą:

gotycki kościół katolicki św. Andrzeja z ok. 1500 r.

barokowy kościół katolicki św. Marii Magdaleny z lat 1732-36

renesansowa wieża miejska (błędnie nazywana zamkową) z 1604 r.

barokowa kolumna św. Trójcy z 1716 r.

neorenesansowa Kolumnada Młyńska z 1881 r.

Kolumnada Sadowa w tzw. stylu szwajcarskim z 1881 r.

Kolumnada Targowa w tzw. stylu szwajcarskim z 1883 r.

secesyjna Kolumnada Zamkowa z 1913 r.

neobarokowy Grandhotel Pupp zbudowany w latach 1[zasłonięte]896-19 (kręcono w nim sceny turnieju pokera w filmie o przygodach Jamesa Bonda – Casino Royale)

secesyjny hotel Imperial z 1912 r.

eklektyczny dom zdrojowy Łaźnie I z 1895 r.

neogotycki dom zdrojowy Łaźnie III z 1866 r.

secesyjno-neobarokowy dom zdrojowy Łaźnie V zw. również Łaźniami Cesarzowej Elżbiety z 1906 r.

neorenesansowy Wojskowy Dom Zdrojowy z 1855 r.

barokowa kamienica Pod Złotym Wołem (hotel Petr) z 1706 r. – najstarsza kamienica w mieście

eklektyczny zespół willowy Westend w rejonie ul. Piotra Wielkiego z końca XIX w.

cerkiew prawosławna śś. Piotra i Pawła z 1898 r.

neoromański kościół ewangelicki śś. Piotra i Pawła z 1856 r.

neogotycki kościół metodystyczny św. Łukasza z 1877 r.

neorenesansowa kwatera główna Becherovki z końca XIX wieku – siedziba produkującej likier firmy i poświęcone mu muzeum (do 2009 również miejsce produkcji)

neobarokowy Teatr Miejski z 1886 r.

neobarokowa Poczta Główna z 1901 r.

neorenesansowy Dom Narodowy z 1901 r.

secesyjny gmach Czeskiej Kasy Oszczędności z 1906 r.

neobarokowy gmach Sądu Rejonowego z 1907 r.

empirowy gmach Muzeum Karlowarskiego z 1853 r.

secesyjny gmach Galerii Sztuki z 1912 r.

neobarokowy hotel Richmond z 1923 r.

The town's visitors over the years have included Casanova, Ludwig van Beethoven, Wolfgang Amadeus Mozart, Franz Kafka, Alphonse Mucha and many representatives of the world film industry who come to Karlovy Vary as guests of the International Film Festival held every year in July. Marxism and bird watching*

Both Marx and Engels made early references to domesticated birds. The Engels family in Barmen kept chickens. In 1838, while a commercial apprentice in Bremen, Friedrich wrote home to his sister about breeds of chickens and pigeons he had seen. Marx mentioned French roosters in A Contribution to a Critique of Hegel's Philosophy of Right and items in the Neue rheinische Zeitung and roast pigeons in the Deutsch-Französische Jahrbücher.While in prison, the Georgian Bolshevik Kamo actually undertook a program of domestication, taming a sparrow. Trotsky continued this tradition in his comparison between British Labour politicians and shortbilled pigeons, bred by fanciers, which were incapable of breaking out of the shell. Unfortunately, it must also be conceded that Trotsky's ornithological interests included duck hunting.

These examples are, it must be conceded, some distance from bird watching. But, by 1874, Marx's ornithological interests were more profound. While recovering his health at the spa resort of Karlsbad (now Karlowy Vary in the Czech Republic), Marx wrote the following to Engels

“The surrounding district is very pretty and one can't get enough walking through and over the wooded granite mountains. But not a bird lives in these woods. Birds are healthy and don't like the mineral vapours.”

It seems that the elaboration of historical materialism was associated with a rising interest in ornithology, not to mention ecology. In Karlsbad, therefore, Marx drew attention to a significant absense. Of course Marx's comment implies interest in the subject on Engels's part. And direct written evidence of Engels's concern with bird anatomy emerged a couple of years later, in a comparison between human and parrot mouths as organs for speech, in his discussion of the evolution of humankind.

It was surely no coincidence (from a materialist perspective) that the Zimmerwald Conference of 2-4 September 1916, the first international conference of anti-war socialist organisations during World War I, went under the cover of a bird watching outing. This had, no doubt, inherent plausibility as there are good views of the autumn migration in some mountainous areas of the Canton of Bern.

Lenin was a participant in the Zimmerwald Conference.