|
„Nowy to rodzaj malarstwa. Tu nie drzewo, nie miedź, nie płótno przedstawia te obrazy, ale niebo barwy, nawet podczas najciemniejszej nocy widziane". Tymi właśnie słowami prof. Jan Brożek, doktor medycyny i bakałarz teologii Akademii Jagiellońskiej, opisał w swojej dedykacji odnaleziony we Fromborku poemat religijny Septem sidera, który w 1629 roku wydał jako autentyczne dzieło Mikołaja Kopernika i przesłał Jego Świątobliwości papieżowi Urbanowi VIII.
Septem sidera z tak licznymi przekładami na języki nowożytne. Jest to efekt wspólnej pracy i zrozumienia, że w społeczności uniwersyteckiej umysły poszczególnych badaczy mogą nie tylko być obok siebie, ale działać razem w imię tego, co przyczynia się do dobra nas wszystkich.
[...] Na koniec pragniemy wspomnieć, iż toruńskie zainteresowanie dziełem Septem sidera sięga czasu wizyty papieża Jana Pawła II w naszym grodzie 7 czerwca 1999 roku. To wtedy bowiem radosna i z entuzjazmem podjęta praca alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Toruniu nad wydaniem tego poematu została zwieńczona okolicznościową publikacją i wręczeniem jej Jego Świątobliwości. .
Oddając do rąk czytelnika to specjalne wydanie Septem sidera, mamy nadzieję, że jego forma i treść pobudzą go do własnych refleksji. Aby wniknąć w atmosferę utworu, pragniemy przytoczyć słowa, które lekarz toruński dr Melchior Pirnesius, wybrawszy je z Carmina autorstwa Eneasza Sylwiusza Piccolominiego (biskupa warmińskiego,późniejszego papieża Piusa II), umieścił na portrecie Mikołaja Kopernika, pochodzącym z epitafium (ok. 1580 r.) z katedry św. Janów w Toruniu. Są one wyrazem naszej wdzięczności wobec wielkości dzieła, które Septem sidera odkrywa, a brzmią następująco:
Non parem Paulo gratiam
Requiro veniam Petri neque posco,
Set quam in crucis ligno dederas latroni
Sedulus oro.
[Nie proszę o łaskę równą Pawłowi,
Ani o przebaczenie, jakie otrzymał Piotr,
Tylko o taką, jaką na drzewie krzyża udzieliłeś łotrowi,
Ustawicznie błagam].
Niech prezentowany tutaj utwór, przypisywany przez wiele wieków Mikołajowi Kopernikowi, kierujący nasz wzrok ku gwiazdom, sprawi, że także w życiu każdego z nas prawda rozbłyśnie wśród błędów, dobro zwycięży zło, a piękno stanie się chwałą każdego człowieka.
|
