Data ważności-12.2015

Dawkowanie-1 kapsułka dziennie w trakcie posiłku -zaspokaja dzienne zapotrzebowanie organizmu w 286%.

Selen (medycyna – dietetyka), jest pierwiastkiem śladowym w organizmie człowieka, który długo posądzano o działanie tylko toksyczne. Dopiero w latach sześćdziesiątych XX wieku odkryto ważne funkcje selenu w organizmie. Selen wchodzi w skład peroksydazy glutationowej, enzymu, który chroni błony komórkowe i czerwone ciałka krwi przed niszczącym działaniem wolnych rodników. Selen działa również synergistycznie z witaminą E, blokując szkodliwe procesy utleniania w tkankach. Unieszkodliwianie niszczących działań wolnych rodników zapobiega powstawaniu zmian nowotworowych w różnych tkankach i narządach.

Badania wykazały że selen wraz z witaminą E szczególnie chroni serce i układ krążenia przed zmianami chorobowymi, oraz wzmacnia sprawność funkcjonowania układu odpornościowego. Po zaaplikowaniu optymalnych dawek selenu osobom z jego niedoborem, organizm wielokrotnie zwiększa poziom wytwarzanych ciał odpornościowych. Zwiększa się ilość limfocytów i aktywność komórek żernych, makrofagów.

Selen pomaga w wydalaniu z organizmu szkodliwych metali ciężkich i uczestniczy w wytwarzaniu hormonopodobnych substancji, prostaglandyn, zapobiegającym stanom zapalnym a zwłaszcza autoagresji reumatoidalnej. Selen wpływa niszcząco na pleśnie i neutralizuje toksyczne działanie wytwarzanych przez nie aflatoksyn. Pleśnie i wytwarzane przez nie szkodliwe substancje mogą znajdować się w bardzo wielu produktach spożywczych, w produktach zbożowych, ziemniakach, jarzynach itp. Dotyczy to szczególnie produktów pochodzących z roślin zbieranych podczas deszczowej pogody oraz przechowywanych w wilgotnych warunkach, ziemniaków, warzyw i owoców. Selen ma wpływ na prawidłowy rozwój płodu, szczególnie, jego układu nerwowego i układu odpornościowego.

Niedobory selenu mogą powodować ból mięśni, osłabienie, choroby wątroby i trzustki. Selen należy do mikroelementów, którego poziom w organizmie trudno jest utrzymać w optymalnych granicach. Szkodliwy jest niedobór, jak również, jego nadmiar. W dużych dawkach selen jest trujący dla ludzi i zwierząt. W Kolumbii i w niektórych rejonach Brazylii gdzie gleba zawiera bardzo duże ilości selenu, występują choroby ludzi i bydła spowodowane jego nadmiarem w pokarmach. Powoduje to ślepotę koni, wypadanie sierści, zębów, deformację rozwoju kończyn, zatrucia drobiu itp. U ludzi nadmiar selenu powoduje łysienie, uszkodzenia skóry, paznokci, nadwrażliwość, nudności i wymioty. Po wpływem zatrucia selenem, zwiększa się prawdopodobieństwo powstawania nowotworów.

Selen jest najlepiej przyswajany w formie organicznych związków, selenocysteiny i selenometioniny. Występują one w naturalnych produktach spożywczych. Ich przyswajalność ogranicza spożywanie dużych dawek witaminy C.


Najwięcej selenu znajduje się w orzechach brazylijskich pochodzących z Boliwii, rybach morskich, w nie oczyszczonej soli morskiej i kopalnej, w wołowej lub cielęcej wątrobie, nerkach i sercu, w nie oczyszczonych produktach zbożowych i mąkach z pełnego przemiału, w drożdżach, czosnku, grzybach lub pomidorach. Mleko kobiece ma kilkakrotnie więcej selenu i witaminy E niż mleko krowie. Stwierdzono że karmienie bardzo małych niemowląt wyłącznie mlekiem krowim może powodować poważne, negatywne skutki zdrowotne. Zagrożenie takie dotyczy szczególnie chłopców.

Selen jest pierwiastkiem nietrwałym w organizmie i w zetknięciu z węglowodanami, zwłaszcza cukrami prostymi staje się nieprzyswajalny i bezużyteczny dla organizmu. Dlatego osoby przejadające się słodyczami pozbawiają się tego cennego biopierwiastka.