PRZEDMOWA.
I
:; stoty natury nie zbada żaden żyjący ducha. Słowa te 5; wielkiego fizjologa Hallera wysuwam na wstęp moich ;: rozmyślań. Kwestje, któremi się zajmiemy jakoto: TT SS twórcze objawy przyrody, tajemnice płodzenia, rozmnażanie w świecie przyrody, w szczególności zaś tworzenie się człowieka, są nam do tego stopnia jeszcze niewyraźne i obce i okazują się dla nas przy badaniu biologicznem, nawet i przy pomocy mikroskopu, przedmiotem tak jeszcze niejasnym, że często jesteśmy w kłopocie, chcąc dać innym odpowiednie wyjaśnienia. I oto właśnie ta niejasność i tajemniczość okrywająca wszystko to, co stoi w ścisłym związku z życiem nas otaczającem, wywiera na ducha ludzkiego od wieków czarodziejski urok i zniewala go do badań w tym kierunku, których wynikiem jest w tych ważnych kwestjach potężny dział wiedzy. Badaniom tym jednak musi zawsze towarzyszyć i wiara, jeżeli się chce tę przestronną wiedzę pojąć i zrozumieć. — I tak więc, dzięki licznym sprzyjającym okolicznościom, osiągnęła wiedza nauk przyrodniczych w czasie obecnym taki stopień rozwoju, że na jego podstawie możemy skutecznie, kontynuować dalsze w tym kierunku badania. Każdy dzień odkrywa nam coś nowego, coraz więcej zadziwiającego, z zakresu środków i sposobów postępowania dla naszego życiowego odmładzania i przedłużenia naszej siły życiowej, a obok tego zasypuje nas coraz to nowszemi zadaniami i zagadkami, podniecającemi nas do coraz to głębszych badań i