Lato 1945 roku, Vallongue w Prowansji, letnia rezydencja bogatej mieszczańskiej rodziny Morvanów. Nad ranem seniorkę rodu Clarę budzi wystrzał z rewolweru. Schodzi na dół i przerażona stwierdza, że jej starszy syn Eduard leży martwy. Policja stwierdza samobójstwo. Mijają lata. Rodzina się rozrasta i pomnaża swój majątek, członkowie klanu romansują, zawierają małżeństwa, robią kariery. Nad wszystkim i wszystkimi czuwa Clara. Ma poczucie, że prędzej czy później dojdzie do tragedii, która doprowadzi do rozpadu klanu. Z wielkim niepokojem obserwuje młodszego syna Charlesa, który w czasie wojny stracił w obozie żonę i córkę. Obydwoje wiedzą, że nad rodziną zawisło fatum, że to nie koniec nieszczęść.