1. WPROWADZENIE I TERMINOLOGIA
Tąpania są zjawiskiem od dawna znanym górnikom, a badanie ich genezy i poszukiwanie skutecznej profilaktyki należy do tradycji polskiej nauki górniczej (Budryk, 1938; Sałustowicz, 1955; Filcek i inni, 1984; w tej ostatniej pozycji obszerna dyskusja definicji tąpań).
Prócz metod zapobiegawczych i ograniczających skutki tąpań, poszukiwane i badane są metody obserwujące stan górotworu, zdolne do ostrzegania przed grożącym niebezpieczeństwem (np. Neyman i inni, 1969; Obert, 1977; Dubiński, 1989). W sensie teoretycznym, za pomocą tych metod usiłuje się obserwować różnicę pomiędzy aktualnym a krytycznym stanem górotworu, czyli odległość od stanu spełniającego kryterium tąpania lub wstrząsu (np. Zorychta, 1984; Klęczek i inni, 1987; Dubiński, 1989; Nawrocki, 1990; Klęczek i Zorychta, 1991). Metody te nazywane są "metodami oceny stanu zagrożenia tąpaniami"(np. Cianciara i inni, 1988; Konopko i inni, 1989). W grupie tych metod znajdują się - między innymi - metody sejsmoakustyczne tj. metody uznające emisję akustyczną (sejsmoakustyczną) za podstawowe, choć niekoniecznie jedyne, źródło informacji.
W 1988 r. ukazała się monografia (Zuberek, 1988), podsumowująca stan sejsmoakustyki. Pozostaje ona w pełni aktualna i autor czuje się zwolniony z obowiązku podsumowania wiedzy w tej dziedzinie. Należy jednak nadmienić, że od tego czasu ukazały się materiały czwartej Konferencji (Hardy, 1989) i odbyła się piąta Konferencja "On Acoustic Emission/Microseismic Activity in Geologie Structures and Materials"w cyklu (Hardy i Leighton, 1977; 1980; 1984). Systematycznie ukazuje się też periodyk "Journal of Acoustic Emission". W Polsce odbyły się już trzy "Szkoły Geofizyki Górniczej", z których trzecia poświęcona była wyłącznie sejsmoakustyce, wydane też zostały pod redakcją J. Ranachowskiego prace zbiorowe (Ranachowski, 1989; 1991).
W chwili obecnej w górnictwie polskim znalazły szersze zastosowanie dwie sejsmoakustyczne metody oceny zagrożenia tąpaniami - metoda ciągłej, biernej obserwacji (zwana dalej metodą bierną) oraz metoda aktywna, znana pod skrótowymi nazwami WAS i RMS, celowo i w ściśle określony sposób prowokująca odpowiedź górotworu.
Metoda bierna, w teorii najlepiej rokująca ze względu na ciągłość obserwacji, wciąż nie może uporać się z trudnościami wynikającymi z konieczności działania w warunkach ruchu kopalni, oraz z rozciągłości obszaru obserwacji. Jako istotny postęp w tej metodzie odnotować trzeba próbę formalnej estymacji ryzyka (Cianciara i inni, 1991; Cianciara i Cianciara, 1994), która z racji swych teoretycznych podstaw ma poważne znaczenie. Rozwój metody aktywnej - która jest przedmiotem tej pracy - przyczynić się może do dalszego rozwoju metody biernej, gdyż obie metody badają te same procesy, mają wspólne podstawy oraz mogą bezpośrednio i z pożytkiem współpracować.

Tytuł książki:Podstawy aktywnych sejsmoakustycznych metod oceny zagrożenia lokalnym zniszczeniem górotworu

Autor: dr inż. Jerzy KORNOWSKI
Stan:-bdb lekkie przybrudzenie okladki z tylu
Oprawa:miekka
Wydawnictwo i rok wydania:KATOWICE 1994 GIG Wyd I
300 egz.
Ilość stron i format:134 str

17x23,5 cm
Ilustracje:--
Spis treści:

SPIS TREŚCI
WPROWADZENIE I TERMINOLOGIA
. SEJSMOAKUSTYCZNA OCENA ZAGROŻENIA TĄPANIAMI: PODSTAWY,
METODY I APARATURA
Zarys stosowanych metod i podstawowe pojęcia
Poglądy i wyniki dotyczące związków AE z zagrożeniem
Metoda biernej obserwacji sejsmoakustycznej

Metoda aktywna - RMS
Aparatura
TEORIA MODELU REOLOGICZNEGO Z POLEM SPRĘZYSTO-KRUCHYM .
Wprowadzenie
Model standardowy
Lepkosprężysto-kruchy model Kisiela
Pole sprężysto-kruche
Niejednorodne pole sprężysto-kruche w gałęzi H
Model Teologiczny ze sprężysto-kruchym polem
Uzupełnienia i komentarz
ZAGROŻENIE I AKTYWNA METODA JEGO ESTYMACJI
4.1 Wprowadzenie
Definicje sejsmoakustycznych metod pomiarowych stosowanych do oceny
zagrożenia tąpaniami
Deterministyczna definicja zagrożenia
Stochastyczna definicja zagrożenia
Aktywna metoda estymacji zagrożenia
12 12 13
20 22 26
30 30
33 35 36 40 46 63
65 65
67 70 77 85

5. ENERGIA ZJAWISK SEJSMOAKUSTYCZNYCH I AKTYWNA
METODA JEJ POMIARU
Wprowadzenie
Podstawy teoretyczne
Stalą aparaturowa aparatury WLIS i warunki pomiaru w metodzie RMS . . . .
Wyniki pomiarów **
6. METODA AKTYWNA W PRAKTYCE GÓRNICZEJ
7. WNIOSKI I PODSUMOWANIE .
91 91 92 97 100
105 119

LITERATURA
121