De nitrate jest wydajnym, naturalnym, porowatym medium filtracyjnym, w którym rozmieszczenie porów i ich wielkość są optymalne dla bakterii prowadzących procesy nitryfikacji i denitryfikacji. Mikroorganizmy tlenowe lokują się na powierzchni granulek i płytko wewnątrz porów, beztlenowe – głęboko w części wewnętrznej. Dzięki swojej strukturze materiał ma dużą powierzchnię, stwarzając odpowiednie warunki dla dużej ilości bakterii. Chociaż De nitrate ma zdolność wiązania azotanów, jest ona dość ograniczona (podobnie jak w przypadku niektórych rodzajów zeolitu i żywic syntetycznych), a główny proces usuwania tych związków ma charakter beztlenowy, podobnie jak w przypadku „żywej skały”. Wydajność tego procesu można zwiększyć umieszczając De nitrate w filtrze tak, by zapewnić przepływ wody, która będzie „przeciskać się” przez pory. Należy jednak unikać zbyt intensywnej cyrkulacji, ponieważ może zaburzyć to warunki beztlenowe, w których żyją bakterie denitryfikacyjne. De nitrate jest także znakomitym medium dla procesów tlenowej nitryfikacji i dlatego może być stosowany jako wkład w filtrach kanistrowych, złożach zraszanych, sumpach lub filtrach wewnętrznych. Przy dużym przepływie wody (powyżej 400 litrów na godzinę) w De nitrate zachodzą przede wszystkim procesy tlenowe, a gdy przepływ jest niski (poniżej 200 litrów na godzinę) – zarówno tlenowe, jak i beztlenowe.

Sposób użycia:
Umieścić De nitrate w miejscu, w którym zapewniony jest przepływ wody, na przykład w filtrze kanistrowym, module filtracji chemicznej lub filtrze wewnętrznym. Tempo przepływu nie powinno przekraczać 200l/h. Jeśli to niemożliwe, zaleca się stosowanie Matrix lub Pond Matrtix. Przed użyciem przepłukać! Po kilku dniach od włożenia poziom azotanów powinien zacząć się obniżać, aż do wartości 4-5 mg/l. Dopóki utrzymuje się na tym poziomie, produkt działa prawidłowo. Każde 500ml De nitrate jest w stanie oczyścić 100 – 200 l wody, w zależności od wyjściowego poziomu azotanów i liczebności obsady. Najlepiej tak dobrać ilość preparatu, by usuwała azotany na bieżąco. W przypadku wysokiego wyjściowego stężenia tych związków, należy wstępnie obniżyć ich poziom do 20 mg/l za pomocą podmian wody.