Witam Państwa na mojej aukcji!
Mam Państwu do zaoferowania płytę kompaktową, pochodzącą z limitowanej, niedostępnej już dzisiaj na rynku, ekskluzywnej edycji koncernu SONY, konsultowanej z wybitnymi krytykami muzycznymi, zawierającej najciekawsze realizacje muzyczne epoki baroku, wpisujące się w nurt stylowego wykonawstwa muzyki dawnej. Płyty wchodzące w skład tego cyklu, zostały nagrane przez renomowanych muzyków na oryginalnych instrumentach (bądź na ich kopiach), według reguł zgodnych z aktualnym stanem badań nad historyczną wiedzą o praktyce wykonawczej minionych czasów.
Materiał zarejestrowany na tym albumie, jest reedycją wcześniejszego zapisu zrealizowanego w 1997 roku dla renomowanej wytwórni SONY, wydanej w serii VIVARTE. Heinrich Schutz (1[zasłonięte]585-16), zwany też Sagittarius, był najwybitniejszym niemieckim kompozytorem doby przedbachowskiej. Od najmłodszych lat zdradzał nieprzeciętny talent muzyczny, śpiewając już jako chłopak w kapeli dworskiej. Po powrocie ze studiów muzycznych odbytych w Wenecji został organistą w Kassel, po czym został powołany na prestiżowe stanowisko kapelmistrza w Dreźnie, będącym wówczas silnym ośrodkiem muzycznym wytyczającym nowe trendy w muzyce niemieckiego baroku. Jednak niedługo zagrzał miejsce w Saksonii, salwując się ucieczką przed nadciągającymi hordami zbrojnych wojsk zaangażowanych w wojną 30-letnią. Od tej pory rozpoczęła się jego niekończąca się artystyczna odyseja podczas, której zjeździł wzdłuż i wszerz Niemcy i Włochy, dając koncerty w tamtejszych kościołach, nie zaniedbując jednakowoż nieodpartej pasji tworzenia. Jego bogaty dorobek kompozytorski stanowił swoisty melanż niemieckiej tradycji muzycznej, połączonej z nowatorskimi pierwiastkami wywodzącymi się ze zdobyczy włoskiego baroku, umiejętnie przeszczepionymi na grunt niemiecki. Pisał głównie dzieła typu oratoryjnego, motety, pasje oraz kompozycje wokalno-instrumentalne. W dziejach muzyki zapisał się jako twórca pierwszej niemieckiej opery "Dafne"(1627), której partytura niestety zaginęła. W zgodnej opinii badaczy uchodzi za tego, który Bachowi i Haendlowi utorował drogę do publiczności.
Do szeregu kompozycji wokalno-instrumentalnych Schutza, należą tzw. Symphoniae sacrae, dla których inspiracją były teksty psalmów. Oddajmy głos recenzentce Arlecie Nawrockiej-Wysockiej, która na łamach "Klasyki" z czerwca 1998 r. pokusiła się o recenzję płyty trafnie oddającej jej klimat, przyznając tej realizacji pięć gwiazdek : /.../" Zharmonizowany z charakterem i wymową utworów dobór instrumentów pozwala na eksponowanie pojedyńczych słów, ilustrowanie afektów i kreślenie biblijnych obrazów. Symphoniae sacrae ... nie rozsnuwają aury mistycyzmu, przeciwnie - są bardzo mocno zakorzenione w ludzkim "tu i teraz", dając prostą receptę na szczęśliwe i dobre życie. Ponadczasowe prawdy z wzdziękiem i wiarą przekazują soliści, którzy w zależności od klimatu muzyki i tekstu, wzruszają, skłaniają do zadumy, porywają entuzjazmem./.../Nagranie roztacza całą paletę kolorów,/.../ dzięki którym każdy koncert to osobna historia przybierająca najróżniejsze postaci osobistego wyznania,/.../płyta pozostawia wspomnienie niekłamanej radości i wzruszenia. Ukazuje, że elementy sacrae i profanae mogą się wzajemnie przenikać - tak jak w koncertach Schutza splatają się ze sobą luterański chorał, włoski madrygał i starofrancuska piosenka."
Godzi się wspomnieć kilka słów o wykonawcach, którzy dokonali tego nagrania. Niemiecki ansambl Musica Fiata powstał z inicjatywy Rolanda Wilsona w 1976 roku w Kolonii, jako zespół specjalizujący się w wykonywaniu muzyki baroku z XVI i XVII wieku, na instrumentach dawnych dętych. Jak dotąd ma on w swoim dorobku 25 płyt z muzyką dawną i może być znany polskiemu melomanowi z występu w ramach 41 edycji festiwalu Wratislavia Cantans wespół z dolnosląskim chórem Cantus Polonicus w Krzeszowie. Formacja La Capella Ducale została powołana do życia także przez R. Wilsona dużo później, bo w 1992 roku i miała stanowić uzupełnienie zespołu Musica Fiata o warstwę wokalną. Robert Wilson, kierownik artystyczny i pomysłodawca obu tych formacji, to amerykański muzyk, który studiował grę na trąbce w londyńskiej Royal College of Music, ze specjalizacją gry na kornecie barokowym.
Odnośnie wszystkich, dodatkowych informacji dotyczących materiału zarejestrowanego na płycie, to znajdą je Państwo na skanie po prawej stronie, na którym widnieje cała tylna część okładki. Płyta kompaktowa, będąca w stanie idealnym, jest zaopatrzona w estetyczne opakowanie wykonane z kartonikowej kopertki, przyozdobionej w wytworną a zarazem dyskretną szatą graficzną, z wizerunkiem królowej Marii Antoniny.
|
|
|
|
