Oprawa: Miękka
Format: 14.0x21.0cm
Liczba stron: 272
Wydanie: 1
Rok wydania: 2014
Erwin Schrödinger to jedna z najbardziej fascynujących postaci we współczesnej fizyce. Bardziej roztargniony od Einsteina i bardziej niekonwencjonalny od artystycznej bohemy, bezskutecznie próbował przywrócić zdrowy rozsądek klasycznej fizyki światu kwantowemu. Jednak jego arcydzieło, praca, za którą otrzymał Nagrodę Nobla, stało się integralną częścią rewolucyjnej nowej fizyki.
Prywatnie był nie mniej interesującą postacią. Nigdy nie próbował ukrywać, że dzieli życie z żoną i kochanką, a żona – także mająca kochanków – jest zupełnie zadowolona z tego stanu rzeczy. Jako wykładowca ubierał się tak niedbale, że często brano go za studenta, a nawet za włóczęgę.
„Skąd wziął się kot Schrödingera” to pasjonująca opowieść o niezwykłej, kwantowej rzeczywistości i geniuszu, który dokonał rewolucji w dwudziestowiecznej fizyce.
Fascynująca opowieść… Gribbin skrupulatnie pokazuje łańcuch zdarzeń, który ukształtował myśli Schrödingera, przede wszystkim zaś intensywną korespondencję z Einsteinem, która dała początek jego słynnemu eksperymentowi myślowemu. Ta książka pozwala zrozumieć skomplikowane mechanizmy rządzące wielkimi naukowymi odkryciami.
„New Scientist”
John Gribbin to jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy popularnonaukowych, autor bestsellerów, m.in. „W poszukiwaniu Multiświata”, „Podróż do granic Wszechświata” i „Dlaczego jesteśmy”. Słynie ze zdolności prostego wyjaśniania złożonych zagadnień. Twierdzi, że w twórczości pisarskiej — w znacznej mierze z udziałem żony, Mary Gribbin — stawia sobie za cel dzielenie się z czytelnikami swoim zachwytem nad osobliwościami Wszechświata. John Gribbin studiował astrofizykę w Cambridge, obecnie odbywa staż naukowy jako stypendysta Katedry Astronomii w University of Sussex.
Podróż do granic wszechświata
Przewodnik astronomiczny Królewskiego Obserwatorium w Greenwich
Oprawa: Miękka
Format: 16.0x23.0cm
Liczba stron: 280
Przewodnik astronomiczny Królewskiego Obserwatorium w Greenwich.
Królewskie Obserwatorium w Greenwich to miejsce wyznaczenia czasu uniwersalnego i południka zerowego. Jest jednym z najważniejszych historycznych ośrodków badawczych w dziejach ludzkości. Od chwili ufundowania przez króla Karola II w 1675 odgrywało istotną rolę w stawianiu pytań dotyczących czasu, przestrzeni i wszechświata oraz w udzielaniu odpowiedzi na nie.
Bogato ilustrowany przewodnik Johna i Mary Gribbinów „Podróż do granic Wszechświata” wydany pod egidą Królewskiego Obserwatorium w Greenwich wyznacza standardy dla innych tego rodzaju publikacji zarówno pod względem treści, jak i sposobu jej prezentacji. To rzetelne i szczegółowe kompendium, opisujące w sposób zrozumiały kwestie najbardziej podstawowe, jak i wysoce skomplikowane, obejmujące tak Układ Słoneczny, jak i najdalsze znane rejony Wszechświata, jego powstanie, ewolucję znajdujących się w nim obiektów oraz teorie, dotyczące jego przyszłości.
Dzisiejsza astronomia jest jedną z najbardziej ekscytujących dziedzin nauki. Astronomowie badają wybuchające gwiazdy i czarne dziury, kierują w nocne niebo teleskopy, by cofnąć się w czasie i odkryć tajemnice narodzin Wszechświata. Szukają też planet okrążających gwiazdy — znamy już setki takich układów i należy się spodziewać, że wkrótce odnajdziemy taką, która będzie przypominać Ziemię.
fragment książki
Wielki zegar Wszechświata
Wiek geniuszy i narodziny nowoczesnej nauki
Oprawa: Miękka
Format: 14.0x21.0cm
Liczba stron: 336
Wydanie: 1
Historycy nazwali koniec XVII wieku „wiekiem geniuszy”, lecz określenie „epoka zamętu” pasowałaby do niego równie dobrze. Astronomia nie wyswobodziła się jeszcze z astrologii, niebo pełne było wróżb, epidemię uważano za karę zesłaną przez Boga. Nagle, w którymś momencie XVII wieku, zrodziła się nowa idea. Głosiła ona, że świat przyrody stosuje się nie tylko do pewnych prowizorycznych reguł, lecz także ścisłych, formalnych, matematycznych praw. W „Wielkim zegarze Wszechświata” Edward Dolnick koncentruje się przede wszystkim na szczytowym momencie historii narodzin nowoczesnej nauki, zwłaszcza na odkryciu przez Newtona teorii grawitacji. Jednak zadziwiające osiągnięcie Newtona opierało się na dziele takich tytanów jak Kartezjusz, Galileusz i Kepler, którzy sami odcyfrowywali akapity, a nawet całe stronice boskiego kosmicznego szyfru. Wszyscy ci uczeni mieli wspólną cechę – byli geniuszami i wyznawali wiarę, że Wszechświat został zaprojektowany za pomocą matematycznych wzorów. Edward Dolnick - dziennikarz popularnonaukowy, pisał m.in. dla "Boston Globe" i "New York Times Magazine" – i pisarz, zajmujący się głównie historią nauki, laureat wielu nagród, m.in. Edgar Award.
