>>> Większa okładka A <<<
Szostakowicz nie był w istocie cudownym dzieckiem. Naukę gry na fortepianie rozpoczął mając lat dziewięć, ale był uczniem tak pojętnym, że wkrótce w całości grał Well-Tempered Clavier a jako piętnastolatek zadziwił publiczność swoją interpretacją Beethovenowskiej sonaty "Hammer Sonata". W okresie studiów dalej doskonalił technikę, ale w nie mniejszym stopniu oddawał się komponowaniu. W 1927 roku dostał się do finału konkursu chopinowskiego. Był świadkiem triumfu późniejszego przyjaciela, Lva Oborina i legendarnego już dziś artysty - Grigoria Ginzburga.
Rozgoryczenie, podejrzenie o stronniczość komisji sędziowskiej, oddanie się kompozycji - wszystko to sprawiło, że ten znakomity pianista zaczął ograniczać swój repertuar do jednego koncertu Prokofiewa i słynnego koncertu Czajkowskiego. W latach trzydziestych - jeśli grał - to swoje kompozycje.
Pierwszy koncert fortepianowy - zdaniem jedengo z uczniów kompozytora - miał być koncertem na trąbkę z orkiestrą. Historia tej kompozycji jest ściśle związana z tragicznymi kolejami losu kompozytora, jego narodu i coraz silniejszego zniewolenia sztuki w Związku Radzieckim.
(ze wstępu)
Prezentowane nagranie jest jednym z najważniejszych dokonañ wytwórni Hyperion w 2004 roku. Perfekcyjna interpretacja i doskonała jakość techniczna nagrania sprawiły, że Hyperion postanowił wydać tę płytę także w formacie SACD. |
|
