Cyfrowa kompresja obrazu i dźwięku (w standardzie MPEG-2 lub coraz częściej MPEG-4) umożliwia przesłanie wielokrotnie większej liczby programów telewizyjnych i radiowych niż w przypadku analogowej telewizji kablowej przy wykorzystaniu podobnego zakresu częstotliwości. Programy przesyłane drogą cyfrową mają lepszą jakość obrazu i dźwięku. Przekaz cyfrowy cechuje również mniejsza podatność na zakłócenia. Sygnał w systemie cyfrowej transmisji programów DVB-C doprowadzany jest do terminali abonenckich (Set-Top-Box). DVB-C pozwala na dystrybucję sygnałów pochodzących z dowolnej sieci szkieletowej (ATM, SDH, IP, satelitarna), a także programów i usług jakie oferuje lokalny operator sieci kablowej.

Standard telewizji cyfrowej DVB nadawanej naziemnie, opublikowany po raz pierwszy w roku 1997. Cyfrowe wideo, dźwięk i dane dodatkowe są przesyłane w strumieniu transportowym MPEG przy użyciu modulacji COFDM. Do kompresji audio/wideo wykorzystano standard MPEG-2, zastąpiony ostatnio przez MPEG-4 (H.264).

Urządzenia Full HD umożliwiają odbiór sygnału w rozdzielczości 1920x1080.

Oznaczenie grupy standardów kodowania audio i wideo wraz z pokrewnymi technologiami, opracowanej przez grupę ISO/IEC MPEG. Wprowadzony pod koniec 1998. Główne zastosowania MPEG-4 to media strumieniowe w sieci Web, dystrybucja CD, wideokonferencje i telewizja. MPEG-4 przejął wiele elementów standardów MPEG-1, MPEG-2 i pokrewnych, dodając nowe możliwości, takie jak (rozszerzona) obsługa VRML dla renderowania 3D, zorientowane obiektowo pliki złożone (zawierające obiekty audio, wideo i VRML), obsługa technologii DRM (zdefiniowanych jako zewnętrzne standardy) i różnoraką interaktywność. To, jakie elementy zaimplementowane będą w obrębie MPEG-4, pozostawiane jest jako indywidualna decyzja programisty. Oznacza to, że prawdopodobnie w chwili obecnej nie istnieje pełna implementacja całego zestawu standardów składających się na MPEG-4. Rozwiązanie tego problemu osiągnięto poprzez koncepcję "profili" i "poziomów", pozwalających konkretnym zbiorom możliwości być zdefiniowanymi w sposób odpowiedni dla podzbioru aplikacji.

Technologia Wide Color Enhancer Plus korzysta z zaawansowanego algorytmu, który znacząco poprawia jakość obrazu - wyświetlając nawet subtelne odcienie i szczegóły, których mniej zaawansowany telewizor nie jest w stanie odtworzyć.

Funkcja, które może zostać wykorzystana do sterowania modułem głównym za pośrednictwem pilota zdalnego sterowania telewizora, poprzez podłączenie kina domowego do telewizora kablem HDMI.

Przez zintegrowane łącze Wi-Fi filmy, programy telewizyjne lub inne zasoby oglądane na odtwarzaczu Blu-ray mogą być udostępniane pomiędzy urządzeniami z certyfikatem DLNA, umożliwiając korzystanie z ogromnej multimedialnej biblioteki.

Funkcja ConnectShare Movie przekształca telewizor w domowe kino - wystarczy podłączyć pamięć USB lub dysk twardy i już możesz oglądać filmy, zdjęcia i odtwarzać pliki muzyczne.

Organizacja której zadaniem jest tworzenie norm przesyłania danych pomiędzy urządzeniami elektronicznymi. Kompatybilność urządzenia ze standardem DLNA oznacza, że np. telewizor może łączyć się z telefonem, laptopem lub odtwarzaczem muzycznym niezależnie od tego, gdzie znajdują się urządzenia.

Ekranowy przewodnik po programach telewizyjnych.

Dolby Digital Plus to kodek bazujący na rozwiązaniach Dolby Digital. Pozwala na obsługę kanałów o większej ilości niż np 7.1. W porównaniu z Dolby Digital wyróżnia się większą przepustowością (strumień danych dla Dolby Digital wynosi 640 Kb, w Dolby Digital Plus został poszerzony do 6 Mb), przez co wzrasta jakość dźwięku.

Digital Theatre System. DTS jest to jeden z najnowocześniejszych systemów dźwięku wywodzących się z kina. Ma podobne cechy jak Dolby Digital, choć ma inny sposób kompresji danych (dużo mniejsza kompresja) i może dać jeszcze lepsze efekty dźwiękowe.

Złącze stosowane do podłączenia modułów (najczęściej dekodujących) i kart warunkowego dostępu dla sygnału satelitarnego.

Złącze Component oferuje wyższą jakość przesyłanego sygnału niż standardowe złącze RGB. Poprzez wykorzystanie tego typu gniazd możliwe jest przesyłanie sygnału z jak najmniejszymi stratami. W tym wypadku mamy do czynienia z trzema niezależnymi kanałami, rozdzielającymi zarówno sygnał luminacji każdej ze składowych koloru jak i samą kolorowość, czyli Y, Y-R, Y-B. Dodatkowo informacje dla każdego ze składowych koloru przesyłane są w oddzielnych kablach, dzięki czemu nie występują interferencje (nakładanie się fal) pomiędzy kanałami. W rezultacie otrzymujemy obraz w najczystszej postaci, bez zakłóceń, wyjątkowo szczegółowy. Do tej pory tego rodzaju rozwiązania były stosowane tylko w sprzęcie profesjonalnym wykorzystywanym w telewizji.

Universal Serial Bus. Nowa technologia pozwalająca na szybkie i proste podłączenie i zainstalowanie różnych urządzeń peryferyjnych do komputera. Koncentrator USB pozwala na podłączenie wielu urządzeń przy wykorzystaniu jednego portu. Może transmitować sygnał o różnej jakości do cyfrowego standardu MPEG 2 włącznie.