TRACKER Art

Witam na moich aukcjach

"Pod młotek" kładę dziś:

Książkę Andrzeja Glassa-

" Samolot bombowy PZL. 37 Łoś"

Poręczny format ( 185 x 230 mm ).

Bardzo dużo ciekawych zdjęć, których nie znajdziesz w internecie :)

40 stron !

Znakomity pomysł na prezent dla miłośnika militariów oraz historii !

NOWA

W 1934 r. zapadła decyzja wyposażenia polskiego lotnictwa w nowoczesne dwusilnikowe samoloty bombowe. Używane od 1930 r. samoloty bombowe Fokker F-VIIB/3m nadawały się tylko do szkolenia. Projekt dwupłatowego samolotu bombowego Lublin R-XVIII został odrzucony. Jesienią 1934 r. inż. Jerzy Dąbrowski opracował w PZL projekt wstępny całkowicie metalowego dwusilnikowego bombowca PZL. 37, o prędkości lotu 400 km/h, choć wojsko wymagało tylko 360 km/h. Kadłub samolotu otrzymał opływowy kształt, zbliżony do profilu skrzydła, a płat otrzymał obrys podobny do użytego na PZL. 26, lecz szerszy. Dąbrowski postanowił umieścić bomby w środkowej części płata, a nie wieszać pod skrzydłami, by nie zwiększać oporu samolotu. Przy przyjętym przez konstruktora dość cienkim profilu skrzydła (ok. 14%), pozwalającym na dużą prędkość samolotu, okazało się, iż brzechwy bomb nie mieszczą się w obrysie profilu, lecz wychodzą poza jego górny obrys. Wówczas zmodyfikował profil przez zwiększenie jego grubości w części środkowej tak, by bomba się zmieściła. Profil ten oznaczony przez konstruktora DJ-12/P. 37 miał maksymalną grubość względną 14,2% w odległości 40% cięciwy od krawędzi natarcia. W wyniku tego profil przyjął kształt i charakterystykę późniejszych profili laminarnych. Gdy profil przedmuchano w Instytucie Aerodynamicznym Politechniki Warszawskiej, gdzie oznaczono go IAW-743, okazało się, że wyniki dmuchań były zaskakująco dobre. Dmuchania modelu całego samolotu PZL. 37 wykazały, iż profil IAW-743 w połączeniu z przyjętym obrysem skrzydła i kadłuba daje bardzo małe opory i daje szansę osiągnięcia prędkości 400 km/h. W następnych konstrukcjach PZL wzorowano się na kształtach „Łosia”, obrysie jego płata i profilu skrzydła. Był to pierwszy profil laminarny w Polsce i jeden z pierwszych w świecie. Zachęcające wyniki dmuchań aerodynamicznych modelu spowodowały, iż Dąbrowski zaproponował budowę myśliwca PZL. 38 o tym samym układzie. Zewnętrzne części płata PZL. 37 otrzymały kesonową konstrukcję dr. F. Misztala, z blachy falistej. Ponieważ francuska wytwórnia Messier mogła wykonać mechanizm chowania podwozia dopiero za 1,5 roku, opracowano mechanizm uruchamiany korbką i łańcuchem, lecz wymagający 200 obrotów korbki dla schowania podwozia. Projekt PZL. 37 został złożony w Departamencie Aeronautyki MSWojsk., który w grudniu 1934 r. zatwierdził koncepcję PZL. 37 jako dziennego bombowca, polecając zastąpienie dwóch km 7,7 mm na stanowisku przednim – jednym k.m. oraz dwóch działek 20 mm na górnym stanowisku tylnym przez jeden k.m. motywując to większym, znaczeniem wysokich osiągów samolotu niż silnego uzbrojenia.

POLECAM GORĄCO !!!

Więcej ciekawych książek na moich pozostałych aukcjach !

Bez względu na ilość zamówionych tytułów - koszt wysyłki się NIE ZMIENIA !

NOTA PRAWNA

Zdjęcia umieszczone na moich aukcjach stanowią "utwory" w rozumieniu Prawa Autorskiego i podlegają ochronie prawnej zgodnie z ustawą "o prawie autorskim i prawach pokrewnych" z dnia 4 lutego 1994r. ( wraz z późniejszymi zmianami )