„Samolot” to czwarta moneta pamiątkowa z serii „Jak człowiek zdobywał przestworza”.
Mennica Polska, chcąc przybliżyć marzenia o zdobywaniu przestworzy i podziwianiu świata z lotu ptaka, postanowiła wyprodukować serię srebrnych monet - okolicznościowych, upamiętniającą próby wzbicia się w powietrze na przestrzeni lat. Pierwsza moneta z tej serii ilustrowała Ikara, mitologicznego prekursora lotu. Druga moneta przedstawiała wynalazek braci Mongolfier – balon na ogrzewane powietrze, a trzecia szybowiec zaprojektowany przez Otto Lilienthala.
Monety w bardzo niskim nakładzie, do 6 000 sztuk, zostały wybite na krążku monetarnym próby Ag 925, stemplem lustrzanym.
Awers:
U góry, wzdłuż krawędzi – nazwa serii: HOW MAN CONQUERED THE SKIES (Jak człowiek zdobywał przestworza). W centralnej części monety – plan techniczny skrzydła samolotu Antonowa. Z jego prawej strony – wizerunek silnika z układem gwiaździstym tłoków. Z lewej – profil silnika samolotu akrobacyjnego, a nad nim unoszące się skrzydło ptaka. U góry, z lewej strony monety – wizerunek Królowej Elżbiety II oraz napis: ELIZABETH II. Z lewej strony – znak menniczy (m/w). Poniżej – napisy: NIUE ISLAND oraz 1 DOLLAR (nominał monety) i 2011 (rok emisji).
Rewers:
W centralnej części monety – wizerunek wynalazku braci Wright podczas lotu.. U dołu,– wizerunki konstruktorów oraz między nimi podpis: Orville & Wilbure Wright. W tle zarys horyzontu.
Projektant: Witold Nazarkiewicz
| Nominał |
1 Dolar
Prawny środek płatniczy w Nowej Zelandi |
| Metal |
Ag 925 |
| Stempel |
lustrzany |
| Wymiary |
40,00 x 28,00 mm |
| Masa |
28,28 g |
| Nakład |
do 6000 szt. |
| Emitent |
Niue Island |
| Data emisji |
wrzesień 2011 |
Era samolotów rozpoczęła się od przełomowego wynalazku Braci Wright. Orville (1[zasłonięte]871-19) i Wilbure (1[zasłonięte]867-19) zbudowali samolot poruszany silnikiem spalinowym. W 1903 dokonali na nim pierwszego kontrolowanego przelotu. Trwał on 12 sekund. Kolejnym ważnym etapem w rozwoju lotnictwa były prace nad silnikiem odrzutowym w latach 30. XX wieku. Silniki tłokowe okazały się niezbyt przydatne przy dużych prędkościach oraz na znacznych wysokościach, gdzie powietrze jest rozrzedzone. Już w 1928 roku brytyjski inżynier Frank Whittle (1[zasłonięte]907-19) opatentował projekt silnika odrzutowego. Natomiast pierwszy udany samolot odrzutowy Heinkel He 178 został zbudowany w Niemczech przez Ernsta Heinkela w roku 1939. W czasie II wojny światowej brytyjskie i amerykańskie wojska wykorzystywały odrzutowce w wielu ważnych i decydujących bitwach. Dzisiejsze samoloty odrzutowe mogą pokonywać prędkość dźwięku.
