|
Oryginalna grafika autorstwa Salvadora Dali. Kuszenie św. Antoniego przedstawia surrealistyczną wizję momentu powstania pożądania, w żyjącym w XIII wieku, świętym katolickim Antonim.
"Artysta posłużył się przy tym symbolami przedstawiając kolejno: konia reprezentującego siłę lub zmysłowość; następnie słonia, podtrzymującego piedestał z postacią uwydatniającą erotyczną stronę żądzy oraz słoni podtrzymujących na swoich grzbietach luksusowe budynki. Pierwszy obiekt inspirowany był obeliskiem włoskiego rzeźbiarza i architekta Berniniego który do dziś można zobaczyć w Rzymie. Następne dwa elefantes obciążone są weneckimi gmachami, w stylu architektonicznym Andreo Palladio. Widoczny w tle słoń, noszący na swoim grzbiecie wysoką wieżę, ma prawdopodobnie erotyczny wydźwięk. Charakterystyczne dla kompozycji są chmury, symbol nietrwałości, w których można dostrzec fragmenty hiszpańskiego Escorialu, symbolizującego doczesny i duchowy porządek. Motyw słoni wystąpił kilkukrotnie w pracach artysty z tego okresu, na przykład w Atomowej melancholii z 1945 roku oraz Tryumfie Dionizosa z 1953 roku." ( cytat za stroną dalicje.pl )
Prezentowana praca jest wykonaną w technice litografii wersją słynnego obrazu artysty - namalowanego w 1943 roku dzieła o tym samym tytule. Odbitka pochodzi z 1979 roku, została odbita na papierze Rives BFK France, opisana jest w katalogu grafik Salvadora Dali: "The official catalog of the graphic works of Salvador Dali" autorstwa Alberta Field.
Technika: litografia / papier. Praca sygnowana na płycie w prawym dolnym rogu (poniżej kompozycji), numerowana ołówkiem w lewym dolnym rogu CCLXXIII / MM (273/2000), poniżej sucha pieczęć z monogramem artysty.
Salvador Dali (Figueres 11 V 1904 – Figueres 23 I 1989) - w 1921 rozpoczął studia w Akademii San Fernando w Madrycie, do której uczęszczał z przerwami do 1926, kiedy relegowano go (nie po raz pierwszy) za anarchistyczne poglądy i ekscentryczne zachowanie. Do jego przyjaciół z czasów studenckich należeli m.in. Federico Garcia Lorca, Luis Bunuel, Rafael Alberti. Dali pasjonował się nowymi kierunkami w sztuce, wystawiał od 1925, sporo też pisał do czasopism artystycznych. W 1926 po raz pierwszy wyjechał do Paryża, gdzie poznał Picassa; ponownie był tam w 1928 i tym razem poznał Tristana Tzarę i grono surrealistów skupionych wokół André Bretona. W 1929 wspólnie z Bunuelem nakręcili film "Pies andaluzyjski". Latem poznał i związał się z Galą Eluard, odtąd dozgonną muzą. W ciągu lat 30. obmyślił i wypraktykował własną metodę tzw. paranoiczno-krytyczną, wtedy też powstały najbardziej znane jego dzieła, jak "Uporczywość pamięci" (1931). Niewielki ten obraz, wystawiony w tymże roku w Nowym Jorku na wystawie surrealistów, stał się symbolem ruchu i otworzył artyście drogę do kariery w stylu amerykańskim. Dali i Gala przebywali w USA wielokrotnie, najdłużej w latach 1[zasłonięte]939-19, po ucieczce z ogarniętej wojną domową Hiszpanii i z kolei z zagrożonego okupacją niemiecką Paryża. Po powrocie do Hiszpanii nastąpił „okres mistyczny” w twórczości Dalego, w którym powstawały wielkie kompozycje oparte na religijnych kanonach ikonograficznych ("Madonna z Port Lligat", "Ostatnia Wieczerza"). W 1964 opublikował "Dziennik geniusza". Ostatnie lata artysty upłynęły pod znakiem podróży i ekstrawagancji. Po śmierci Gali w 1982 Dali pozostawał do końca w dobrowolnym odosobnieniu.
Wymiary: w świetle passe partout: 64 x 49 cm; w ramie: 91 x 76 cm. Praca oprawiona w dobrze dobraną złotą ramę ze szkłem antyrefleksyjnym.
Na życzenie (bezpłatnie) dołączamy pisemny certyfikat potwierdzający oryginalność przedmiotu oraz wszelkie informacje zawarte w opisie.
|
