Szanowni Państwo.

Zdjęcia widoczne w aukcji pracownicy naszego Antykwariatu wykonali jeszcze w domu właściciela obrazu. Stąd niedoskonałości fotografii, stąd w tle czarne pianino, o które był oparty obraz. Zdjęcia był nam potrzebne do ustalenia oryginalności przed dokonaniem zakupu. Po rozwianiu wątpliwości nabyliśmy obraz na co oczywiście posiadamy stosowaną umowę kupna sprzedaży. Obecnie praca znajduje się w naszej Galerii gdzie do jej obejrzenia zapraszamy wszystkich zainteresowanych jej kupnem na aukcji Allegro. Przez 14 dni trwania licytacji udostępniamy osobistą obrazu ocenę.

Alfons Karpiński to malarz czynny w Paryżu i Krakowie. Urodzony w 1875 w Rozwadowie k. Tarnobrzega, zmarł w 1961 w Krakowie. Reprezentant nurtu dekoracyjnego w sztuce początków XX w., oraz tendencji tradycjonalistycznych w latach 1920-ych i 1930-ch.
Studia artystyczne odbył w latach 1[zasłonięte]891-18 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem F. Cynka, I. Jabłońskiego, W. Łuszczkiewicza i Wyczółkowskiego. Naukę kontynuował w 1903 w monachijskiej pracowni A. Azbego. W okresie 1[zasłonięte]904-19 doskonalił swój warsztat malarski w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych u K. Pochwalskiego, zaś w latach 1[zasłonięte]908-19 kształcił się w paryskiej Académie Willi uczęszczając do atelier H. Martina i H. Anglade'a. Do Paryża powrócił w 1922, by uzupełnić studia malarskie w Académie Colarossi. Na stałe mieszkał w Krakowie, gdzie zajmował się również działalnością pedagogiczną i organizacyjną. W 1911/1912 przez pół roku nauczał rysunku na Wyższych Kursach dla Kobiet im. A. Baranieckiego. Był członkiem TOWARZYSTWA ARTYSTÓW POLSKICH "SZTUKA", POWSZECHNEGO ZWIĄZKU ARTYSTÓW POLSKICH, GRUPY ZERO i GRUPY DZIESIĘCIU. W 1907 wstąpił do Vereinigung Bildender Künstler Österreichs-Wiener Secession. Po II wojnie światowej należał do warszawskiego ugrupowania ZACHĘTA charakteryzującego się tradycjonalistycznym profilem artystycznym.
Od 1899 Karpiński regularnie prezentował swe prace w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Brał ponadto udział w wystawach Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana (1902) i Niezależnych (1911, 1913, 1927). Wielokrotnie uczestniczył w zbiorowych ekspozycjach urządzanych w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych i Instytucie Propagandy Sztuki. Pokazywał też swą sztukę za granicą, m.in. w Monachium (1909), Rzymie (1911, 1956), Antwerpii (1911), Brukseli, Hadze, Amsterdamie i Pittsburgu (1929), Buffalo (1932) i Nowym Jorku (1939). Indywidualne wystawy artysty odbyły się w Krakowie (1911, 1926, 1929, 1930, 1931, 1949, 1958), Lwowie (1920, 1926, 1937) i Poznaniu (1925). Otrzymał wiele nagród i wyróżnień.

ęłęóMalował przede wszystkim utrzymane w kameralnym nastroju portrety kobiece i kompozycje kwiatowe.

Dla porównania przykład pracy artysty:

http://www.artinfo.pl/?pid=catalogs&sp=auction&id=1142&id2=176548&lng=1

http://www.artinfo.pl/?pid=catalogs&sp=auction&id=1138&id2=173032&lng=1

http://www.artinfo.pl/?pid=catalogs&sp=auction&id=1003&id2=144445&lng=1

http://www.artinfo.pl/?pid=catalogs&sp=auction&id=846&id2=119129&lng=1

http://www.artinfo.pl/?pid=catalogs&sp=auction&id=146&id2=23729&lng=1

http://www.artinfo.pl/?pid=catalogs&sp=auction&id=104&id2=19782&lng=1

http://www.artinfo.pl/?pid=catalogs&sp=auction&id=1376&id2=238026&lng=1

Obraz, który Państwu prezentuję, malowany farbami olejnymi na płótnie, jest wizytówką mistrza. Martwe natury malowane były przez artystę w niezliczonych wariantach. Typowe dla repertuaru tematycznego Karpińskiego jest fragmentaryczne ujęcie wnętrza salonu z wyeksponowanym wazonem wypełnionym bukietem kwiatów, porcelaną, fortepianem, zegarem. Świetlne refleksy ślizgają się po powierzchni ozdobnych przedmiotów wydobywając z nich złociste tony. Staranną aranżację dopełnia nastrojowe tło. Tematem przedstawionego dzieła nie są jednak przedmioty lecz czas płynący zwolna w ciszy mieszczańskiej enklawy, odmierzany tykaniem zegara i opadaniem kwietnych płatków, nasycona wspomnieniami atmosfera wyizolowanego fragmentu wnętrza. Melancholijny nastrój ewokuje tu zgaszona kolorystyka zawężona do kilku stłumionych szarością tonów - zieleni, rdzawych brązów i czerni; mocny akcent kolorystyczny wprowadzają barwy kwiatów w wazonie i odblask powierzchni spodeczka oraz wazonu . Delikatne sfumato zaciera ostrość konturów i wtapia przedmioty w nasyconą rozproszonym światłem przestrzeń. W dojrzałej fazie twórczości Karpińskiego jak widać nasila się stopień szkicowości obrazowania, zaś ulubionym motywem stają się kwiaty. Typowy dla tych kompozycji jest sposób malowania roślinności za pomocą drobnych pociągnięć pędzla, co prowadzi do efektów zbliżonych do rysunku pastelowego. Całość przepojona melancholią kieruje skojarzenia widza ku młodopolskim klimatom obumierania roślinności, zapadania się w ciszę przemijania. Dopełnieniem nastroju jest dopasowana oprawa dzieła. Drewniana, złoto beżowa rama. Jak widać nawet na fotografiach oprawa posiada parę ubytków do podmalowania (jeden większy w dolnej części i parę drobniutkich na obrzeżach). Według mnie takie uszkodzenia nie wpływają na estetykę dzieła. Obraz przez dłuższy czas wisiał na ścianie niezamieszkałego domu. W nieogrzewanym piecem pomieszczeniu lekka wilgoć i zimno wpłynęły na stan starej malatury. Pociemnienia, pajęczynka spękań naturalna jest dla wieku, ale ubytki, stan malatury to już wynik niewłaściwego przechowywania. Odpryski przebarwienia co prawda widoczne są na zdjęciach, ale zainteresowanym mogę wykonać ich powiększenie by czytelna była ocena renowacji.

Polecam szczerze i zapraszam do kupna tej doskonałej, salonowej pracy . Jestem przekonana, że Państwa mieszkaniu doda blasku i splendoru, a także melancholii i poszukiwanego nastoju minionego wieku.

Wymiary: 63x50,3 cm

PS

W kolejnej aukcji wystawiam inne stare przedmioty pochodzące z tego samego domu