Saga Empire Earth 1 - 2 to strategia czasu rzeczywistego stworzona przez zespół Stainless Steel Studios składający się z ludzi odpowiedzialnych za powstanie głośnej serii gier Age of Empires. Gra pozwala na rozgrywkę w kilku trybach: można niczym w Cywilizacji prowadzić swój naród (m.in. Greków, Anglików, Francuzów i Niemców) poprzez pół miliona lat rozwoju ludzkości (od paleolitu do epoki nanotechniki); można rozegrać jedną z czterech kampanii, gdzie obejmując pieczę nad postacią historyczną (np. baronem Ringhofebnem) musimy osiągnąć z góry założone cele; lub też zagrać z komputerem w trybie skirmish. Empire Earth zachwyca możliwościami rozwoju oraz ilością dostępnych technologii i jednostek. Występuje tu ponad 200 różnorodnych jednostek pochodzących z różnych epok (na przykład: paleolityczny chłop z oszczepem, kawalerzysta Napoleoński, współczesny czołg), oczywiście w danej epoce mamy dostęp tylko do odpowiednich dla niej oddziałów. Bitwy mogą toczyć się na wodzie (i pod nią), na lądzie i w powietrzu. W charakterze jednostek specjalnych spotkamy też wielu znajomych z książek historycznych, między innymi Aleksandra Wielkiego, Napoleona, czy Churchilla.

Ciekawą innowacją jest fakt, że w zależności od epoki zmieniają się surowce konieczne do rozwoju gospodarki. Liczba technologii, jest ogromna, niemalże uniemożliwia odkrywanie wszystkiego „jak leci” i wymusza na graczu wybieranie pomiędzy różnymi drogami rozwoju. Ponadto autorom należą się duże brawa za niezwykle zaawansowane komputerowe AI, które w sposób dynamiczny reaguje na poczynania gracza. Przykładowo jeżeli chcemy dokonać nalotu bombowego na jego terytorium, to komputer, gdy tylko „wybada”, że gromadzimy armadę powietrzną, przystępuje do budowy broni przeciwlotniczej, niwecząc tym samym nasze plany. Dużym plusem Empire Earth jest bardzo ładna i szczegółowa grafika. Wyczyny naszej nacji obserwujemy w całkowitym trójwymiarze, z możliwością zbliżania i oddalania widoku oczywiście w rozsądnym zakresie. Zastosowano tu patent podobny do tego znanego z Emperor: Battle for Dune, tzn. im dalej oddalamy widok, tym perspektywa, z której patrzymy zmierza w stronę tzw. z lotu ptaka, a wraz z przybliżaniem otrzymujemy widok z boku.