Dyplom Wydziału Scenografii warszawskiej ASP obronił w 1954 roku.
Na scenie debiutował w 1945 roku przygotowując dekoracje do "Rewii Polskiej Ballady" w Krakowie. Później pracował przede wszystkim na scenach warszawskich – min. w Teatrze Ludowym, Teatrze Dramatycznym, Teatrze Ateneum i Teatrze Narodowym. Współpracował również z teatrami poznańskimi – Nowym i Polskim oraz wrocławskimi – min. Polskim i Współczesnym. W teatrach dramatycznych współpracował z wieloma reżyserami – min. Izabellą Cywińską, Bohdanem Korzeniewskim, Jerzym Markuszewskim, Tadeuszem Mincem, Januszem Warmińskim, Lidią Zamkow, Jerzym Zegalskim.
Andrzej Sadowski zasłynął jako twórca scenografii i kostiumów do przedstawień operowych, gdzie pracował głównie z Ryszardem Perytem, oraz Jitką Stokalską i Markiem Weiss-Grzesińskim. Od 1971 roku stale współpracuje z Warszawską Operą Kameralną. Spektakle operowe realizował także m.in. w Teatrze Wielkim w Warszawie, Operze im. Moniuszki w Poznaniu oraz w Operze we Wrocławiu.
Do jego najbardziej znanych przedstawień operowych należą min. "Joanna D'Arc na stosie" Arthura Honeggera – zrealizowana w Operze im. Moniuszki w Poznaniu, "Otello" Giuseppe Verdiego, "Stabat Mater" Karola Szymanowskiego, "Reqiuem" Giuseppe Verdiego, "Śmierć w Wenecji" Benjamina Brittena – w Teatrze Wielkim w Poznaniu, "Borys Godunow" Modesta Musorgskiego, "Straszny dwór" Stanisława Moniuszki – w Teatrze Wielkim w Warszawie, "Il Ritorno D'Ulisee", "Koronacja Poppei" Claudia Monteverdiego, oraz "Dido And Aeneas" Henry'ego Purcella – na scenie Warszawskiej Opery Kameralnej.
Począwszy od roku 1987 na deskach Warszawskiej Opery Kameralnej stworzył razem z reżyserem Ryszardem Perytem cykl przedstawień Mozartowskich rozpoczęty "Czarodziejskim fletem". W ramach cyklu twórcy przygotowali min. takie opery jak "Apollo Et Hyacintus", "La Clemenza Di Tito", "Cosi Fan Tutte", "Don Giovanni", "Uprowadzenie z Seraju", czy "Wesele Figara".
Andrzej Sadowski był współtwórcą i do 2000 roku kierownikiem Katedry Scenografii warszawskiej ASP.
Niektóre nagrody:
- 1972 – brązowy medal na Festiwalu Sztuk Pięknych w Warszawie;
- 1973 – nagroda II stopnia za oprawę plastyczną "Śmierci Tarełkina" Aleksandra Suchowo-Kobylina w reżyserii Izabelli Cywińskiej w Teatrze im. Bogusławskiego w Kaliszu na 13. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych;
- 1998 – Nagroda Honorowa Fundacji Kultury za wybitne osiągnięcia artystyczne w inscenizowaniu oper barokowych Monteverdiego i Mozarta w Warszawskiej Operze Kameralnej (z Władysławem Kłosiewiczem, Ryszardem Perytem, Stefanem Sutkowskim);
- 1999 – nagroda "Koryfeusz scenografii polskiej";
- 2005 – Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida – nagroda specjalna za "dzieło życia";
- 2008 – Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis"[1]
-
