Sosna limba Pinus cembra L – gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych. Sosna limba występuje na obszarze Alp, Tatr i Karpat Wschodnich na terenie państw: Austria, Francja, Niemcy, Polska, Rumunia, Słowacja, Szwajcaria, Ukraina, Włochy. Drzewo iglaste, wolno rosnące. 

Korona drzewa regularna i gęsta, początkowo stożkowata, z wiekiem staje się cylindryczna. Konary sięgają czasem do ziemi. Osiąga średnio 20 m wysokości, dorastając do 25 m, oraz 1,5 m średnicy. Często powykrzywiany u starszych egzemplarzy. U młodych drzew kora jest gładka, szarozielona, z wiekiem ciemnieje i pęka. Młode gałązki rdzawo owłosione, z czasem łysieją. Sztywne szpilki zebrane w pęczki po 5 na krótkopędach, ciemnozielone lub sinozielone, z delikatnie ząbkowanym brzegiem. Długość igieł 6–8cm, gęsto osadzone na gałązkach. Szyszki męskie (kwiatostany złożone z kwiatów zredukowanych do pręcików) są żółte, bez łodyżek, wyrastają w dolnej części rocznych pędów. Szyszki żeńskie początkowo sinozielone do zielono-purpurowych, osadzone pionowo na krótkich szypułkach. Dojrzałe szyszki brązowe, jajowate, o długości 5–8 cm. Tarczki łusek nasiennych szerokie, półkoliste, z wyrostkiem na brzegu. Nasiona duże, bez skrzydełek, grubościenne.