Roślina jednoroczna wys 30-60cm. Częścią jadalną jest rozeta pierzastosiecznych liści, które spożywa się na surowo, lub gotowane. Zawierają one dużo potasu, witaminy C, soli mineralnych i kwasów organicznych oraz olejków eterycznych. Nasiona wysiewać co 2-3 tygodnie od początku wiosny do drugiej połowy września na głębokość 1-1,5 cm w rzędy co 15-25 cm. Przy zbyt gęstych wschodach rośliny należy przerwać. Zbiór liści prowadzi się już po 4-6 tygodniach od siewu i zbiera się je do momentu, kiedy zaczynają wytwarzać pędy kwiatostanowe. Rokietta wymaga gleby zasobnej w składniki pokarmowe i utrzymującej wilgoć oraz stanowiska słonecznego lub lekko zacienionego.

Rukola, bo o niej mowa, zwana też rokiettą siewną to bardzo miłe ziółko. Doda smaku każdej mieszance sałat liściastych. Jest również przepyszna doprawiona tylko oliwą i octem balsamicznym lub sokiem cytrynowym. A wymieszana z radicchio, roszponką i świeżymi ziołami, doprawiona również oliwą i octem, to doprawdy coś, co wielu wprawi na dłuższą chwilę w błogi stan.
Dodaje werwy wielu sałatkom, komponuje się świetnie z serami (feta, parmezan, ser kozi, gorgonzola, rokpol, camembert, brie), orzechami (najlepiej wcześniej uprażonymi, by jeszcze bardziej swoim aromatem cieszyły nozdrza, a smakiem podniebienie), owocami cytrusowymi (bez skórek, wyfiletowanymi dokładnie). Pasuje rewelacyjnie do suszonej szynki parmeńskiej i innych w jej typie (kilka słodkich i delikatnych fig rozkosznie się z nimi połączy), pieczonego mięsa kurczaka lub indyka (nabierze pikanterii i wyrazu), grillowanych warzyw (ach! jak feeria smaków i aromatów, kolorów też!).

 Więcej o rukoli można przeczytać TUTAJ.