Ponieważ rozróżnianie stylów architektonicznych jest u nas mało rozpowszechnione, dajemy książeczkę, wzorowaną na wy^ bornej broszurze Hansa Sebastyana Schmid'a pod tytułem: „Kunst-Stil-Unterscheidung". Wydanie to nasze 4-te uzupełnione przez uwzględnienie zabytków architektury krajowej, dajemy czytelnikom w nadziei iż rozproszy ono mroki jakie otaczają u nas dotąd dzieła stylowe architektury oraz sztuki stosowanej.

Autorowie.

1923.

By wyrobić sobie pojęcie rozwoju stylów w Architekturze, musimy sięgnąć do zamierzchłych przedhistorycznych epok i stopniowo posuwać się dalej. W Potrzeba zmusiła pra-człowieka do pracy. Praca

wydała kulturę. Kultura zrodziła popęd ku doskonaleniu i upiększaniu.

Cześć bogów wywołała żądzę zdobienia.

Od naturalnych, poświęconych bogom uroczysk, źródeł, gór i kamieni, do świątyń gotyckich, najlepszej epoki rozwoju tego stylu, snuje się jedno pasmo dążeń ku postępowi.

Jeżeli budowle jakiegoś ludu dosięgły pewnych charakterystycznych, wydoskonalonych form, to formy te zowiemy stylem.

Style napotykamy u wielu przedhistorycznych ludów, jak: Tol-teków, Azteków, równie jak i historycznych: Indusów, Egipcyan, Asy-ryjczyków i t. p.