Rozmowa w Katedrze, Mario Vargas Llosa [1973]

06-12-2014, 19:36
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.

Aktualna cena: 20 zł

Użytkownik eLGie

numer aukcji: 4840522080

Miejscowość Warszawa

Koniec: 06-12-2014, 19:14

Dodatkowe informacje:
Stan: Używany
Waga (z opakowaniem): 2.00 [kg]
Okładka: twarda z obwolutą
Rok wydania (xxxx): 1973

Tytuł: Rozmowa w ‘Katedrze’, seria wydawnicza – „Proza Współczesna”.
Autor: Mario Vargas Llosa, przekłożyła Zofia Wasitowa.
Wydawca: Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1973, wydanie I. 678 stron, oprawa twarda płócienna z obwolutą, format 13x18 cm. Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia obwoluty oraz środka (nieaktualne pieczątki własnościowe) – poza tym stan OK.

Opis: Rozmowa w Katedrze, powieść peruwiańskiego pisarza Maria Vargasa Llosy, po raz pierwszy opublikowana w 1969 roku pod tytułem Conversación en la Catedral. Uważana za najważniejsze dzieło w dorobku Llosy i jedną z najlepszych powieści XX w.
Rozmowa w Katedrze jest udaną próbą stworzenia powieści totalnej. Llosa wykorzystuje eksperymenty formalne Joyce'a czy Faulknera – czasem je pogłębiając, osadza je jednak w latynoskich realiach, demaskując pokolonialny system społeczny nadal obowiązujący w jego ojczyźnie.
Pierwowzorem literackiej Katedry była knajpa o takiej samej nazwie, znajdująca się w pobliżu Plaza de la Union w Limie. Obecnie jest tam parking.
Połowa lat 60. Santiago Zavala, trzydziestolatek pracujący w redakcji jednej z limańskich gazet, spotyka dawnego szofera swego ojca (o imieniu Ambrosio) i razem lądują w tytułowej Katedrze, obskurnej knajpie dla biedoty, prowadzonej przez Chińczyków. Zaczynają się nieodzowne przy piwie wspominki i rodzą wątpliwości... Kim był ojciec Santiago? A może kim próbował być? Peruwiańskim arystokratą? Biznesmenem? Politykiem? Kimś jeszcze innym?
Losy Santiago i jego rodziny oraz związana z nią obyczajowo-kryminalna intryga, służą Llosie do stworzenia szerokiej panoramy Peru, od metyskich i murzyńskich chat po rezydencje kreolskiej elity społecznej, finansowej, politycznej. Santiago wędruje po zakamarkach pamięci i cofa się o dekadę, a Llosa jeszcze wcześniej, odtwarzając mechanizm powstawania dyktatury i ukazując jej nie zawsze jawny wpływ na życie jednostki. - Polecam!