Roscoea cautleoides to rzadka, niekłopotliwa, łatwa w uprawie roślina spokrewniona z imbirem, cenna ze względu na unikalne, atrakcyjne, egzotyczne kwiaty podobne do kwiatów storczyków. Jest wieloletnią byliną z bulwą korzeniową i prostymi, lancetowatymi, soczyście zielonymi liśćmi, tworzącymi formę podobną do pędu. Kwitnie od końca czerwca do września w kłosach zebranych na szczytach 2-3 wyprostowanych łodyg. W momencie kwitnienia na każdej z łodyg pojawia się jednocześnie 2-5 kwiatów. Kwiaty są kremowe, prawie białe, długorurkowe, z kapturkowatym górnym płatkiem, szeroką dwuklapową wargą i dwoma węższymi płatkami. Roślina osiąga wysokość 40-70 cm i szerokość 10-20 cm. Sadzimy ją wiosną na początku maja na głębokość 10-15 cm. Wymaga półcienistego stanowiska i żyznej, przepuszczalnej, próchniczej gleby, która latem powinna być raczej wilgotna choć okresowe susze jej nie przeszkadzają. Na zimę zasycha i wtedy można pozostawić ją w gruncie w ogrodzie okrytą rozkładającymi się liśćmi lub przerobionym kompostem. Ja ją na zimę wykopuję. Doskonale nadaje się na rabaty, do ogrodów skalnych, parków leśnych, towarzystwa iglaków i funkii oraz ogrodów japońskich. Prawdziwie egzotyczny rarytas, do tego niekłopotliwy i łatwy w uprawie.