ROSŁY NAM SKRZYDŁA

Kazimierz Wierzbicki

Wydawnictwo: MON, 1977
Oprawa: miękka z obwolutą
Stron: 214
Stan: bardzo dobry

Kazimierz Wierzbicki, pułkownik pilot, wraca w swych wspomnieniach do odległych już lat, do roku 1944, kiedy to wespół ze zmobilizowanymi na wyzwolonych już terenach młodymi ludźmi stanął według wyboru broni, co w jego wypadku stało się wyborem na całe życie, a potem poszedł drogq niełatwą, ale szczytną.

Wspomnienia niniejsze nie biorą początku w diariuszu, w którym notuje się zdarzenia, doznania, najsekretniejsze nieraz myśli. Ich jedynym źródłem jest pamięć. A pamięć zachowuje zwykle generalia, zaciera zaś szczegóły, usuwa drobiazgi, gesty, wymianę myśli, cały ów sztafaż towarzyszący sprawom najważniejszym. Autor animując przeszłość opowiada, jak rosły skrzydła pierwszym ludowym lotnikom, jak wzbijali się na nich, by móc chronić ojczyste niebo, jak przedzierali się przez trudy i tęsknotę, by znad Wołgi spłynąć na dymiącą jeszcze po niedawnej wojennej pożodze, ale już wolną polską ziemię.

Cenne jest więc wszystko to, co kryją stronice książki „Rosły nam skrzydła". Tym cenniejsze, że pierwsze, że otwierające temat w pamiętnikarstwie lotniczym dotąd zamknięty.