Warszawa 2008

wyd. I, ss. 258
il. cz.–b., format 23 x 16 cm
oprawa miękka lakierowana
stan idealny (nowa)

Tematem książki jest twórczość warszawskiego architekta Romualda Gutta. Wybór wynika z braku opracowań na jego temat, a sylwetka artysty godna jest uwagi nie tylko ze względu na twórczość, ale także okoliczności towarzyszące jej rozwojowi, które pozwalają na zinterpretowanie jej jako subiektywnego komentarza do zachodzącej wówczas rewolucji w architekturze. Temat determinuje zatem przedział czasu, wyznaczony przez narodziny, rozwój i schyłek modernizmu, z Kulminacją wydarzeń w okresie międzywojennym.

Treść:

I. TEZA – MIĘDZY STYLEM NARODOWYM A REGIONALNYM

• Styl dworkowy — faza narodowa;
• Styl dworkowy — faza prowincjonalna;
• Początki typologii;
• Natura i kultura;
• Styl dworkowy — faza „klasyczna“.

II. ANTYTEZA — SZTUCA W EPOCE PRZEMYSŁOWEJ

• Warszawa lat dwudziestych;
• Przełom;
• Ewolucja ściany;
• Kryzys geometrii kąta prostego;
• Forma i znaczenie;
• Ilość a jakość;
• Akceptacja rzeczywistości;
• Racjonalizm technologiczny;
• Koordynacja;
• Psychologia percepcji.

III. SYNTEZA — CHAOS LAT TRZYDZIESTYCH

• Forma czy relacja;
• Neoregionalizm;
• Projektowanie krajobrazowe;
• Regionalizm – problem definicji;
• Interpretacja formy regionalnej;
• Eksperymenty;
• Apogeum;
• Metoda;
• Dualizm;
• Socrealizm;
• Brutalizm;
• Nurty organiczne;
• Przyszłość architektury.

• • • •