KUP TERAZ

Noc czerwcowa

Opis przedmiotu

Noc czerwcowa KSIĄŻKA + DVD

"Noc 

czerwcowa" to sceniczna przeróbka opowiadania pod tym samym tytułem, 

opublikowanego w tomie "Zarudzie" (1976), dokonana przez Jarosława Iwaszkiewicza 

na kilka miesięcy przed śmiercią. Ostatnia sztuka pisarza nie jest zresztą 

pierwszą autoadaptacją tego typu w jego spuściźnie (wcześniej powstały "Stara 

cegielnia", "Gospodarstwo"). Dramatyzacji "Nocy czerwcowej" podjął się sędziwy 

autor z inspiracji Andrzeja Wajdy i jemu właśnie przekazał utwór po ukończeniu 

pracy - początkowe strony przepisane na maszynie, pozostałe w rękopisie. Jest to 

opowieść o miłości i powinności, o trudnym wyborze pomiędzy obowiązkiem a 

potrzebą serca. Gorąca i parna noc świętojańska. Rok 1864. W majątku ziemskim na 

Kresach Wschodnich stacjonuje porucznik gwardyjskiego pułku, Edmund. Zakochana w 

rosyjskim oficerze polska arystokratka skrzętnie ukrywa swe uczucia. Mąż pani 

Eweliny, Piotr, po upadku powstania styczniowego został zesłany na Sybir. 

Powinnością żony w owych czasach było towarzyszyć mężowi na katordze. Hrabina 

nie może się jednak zdecydować na wyjazd. Wie, co nakazuje jej patriotyczny i 

małżeński obowiązek i czego inni od niej oczekują. Serce i od lat nie 

zaspokojona namiętność podsuwa jednak inny wybór. Tej nocy wszystko musi się 

rozstrzygnąć. Na tarasie pałacowym kobiety w czerni i ksiądz modlą się o 

szczęśliwą drogę pani hrabiny. Proszą o przekazanie zesłańcom listów, słów 

miłości i tęsknoty, świętych obrazków. Jej wyjazd na Syberię wszystkim wydaje 

się oczywisty, wszak przysięgała nie opuścić męża aż do śmierci. Co prawda, nie 

było to małżeństwo z wielkiej miłości. Piotr był wdowcem, a pożeniono ich dla 

zachowania majątku i nazwiska, bo hrabina jest pod opieką samego cesarza. 

Zawiłości polskich losów stary Chwalibóg, marszałek dworu, tłumaczy pannie 

Florentynie, francuskiej guwernantce, która ma towarzyszyć chlebodawczyni w 

drodze. Ciotka Daniela umiejętnie podsyca związane z podróżą niepokoje damy do 

towarzystwa. Uboga rezydentka sama jest pełna obaw, że po wyjeździe hrabiny 

wszyscy żyjący u niej na łaskawym chlebie pójdą z torbami. Jedyne nadzieje 

pokłada w guwernantce i pięknym oficerze. Panna Florentyna ma ośmielić Edmunda, 

by wyznał swe uczucia Ewelinie, tym samym skłaniając ją do pozostania w kraju. 

Pełną podtekstów konwersację przy stole przerywa pokojówka, zapraszając gościa 

do pokoju pani. Ewelina pragnie pożegnać Edmunda i osobiście podziękować mu za 

delikatność, którą przejawiał, goszcząc w domu ni to mężatki, ni to wdowy. 

Ośmielony łaskawością arystokratki młody oficer, ubogi jak mysz kościelna, 

"nieumiejętny i niezgrabny do niczego", prosi, aby nie wyjeżdżała. Nie mógłby 

znieść myśli, że na zesłańczym szlaku każdy sołdat, każdy cham będzie ją dotykał 

i obrażał. Za oknami trwa szalona zabawa, dziewczęta puszczają wianki na wodę, 

chłopcy rzucają się w pogoń w nurt rzeki. Magia nocy świętojańskiej popycha ku 

sobie także tych dwoje. Mija dwadzieścia lat. W majątku pojawia się dawny 

właściciel, pod innym nazwiskiem. Stara służąca z płaczem opowiada, jak wszystko 

się zmieniło, posmutniało, opustoszało. Pani Ewelina, zamknięta w swoim pokoju, 

pogrążona w melancholii, niepotrzebna ani mężowi, ani córce, od razu poznaje 

Piotra. Chociaż jej pierwszy mąż jest teraz zupełnie innym człowiekiem. Podobnie 

jak ona, odmieniona do głębi.

Format DVD

Promocje

Polecamy

zobacz inne aukcje użytkownika