Piękna i rzadka drachma wybita na Rodos między 205 a 190 r. przed Chr., sygnowana przez urzędnika Aristobulosa (SNG Copenhagen i SNG Keckmann nie notują; Ashton (2001) 286):

Aw. głowa Heliosa z rozwianymi włosami en face;
Rw. APIΣTOBOVΛOΣ [czyt. Aristobulus] nad różą, z obu stron jej łodygi skrót P - O [od "Rhodion" - tj. rodyjska sc. moneta], w lewym polu liść bluszczu.

Waga: 2, 33 g

Monety Rodos należą do jednych z najbardziej rozpoznawalnych w mennictwie greckim: na awersie niezmiennie od końca V w. aż po w. II pojawiała się głowa Heliosa (najczęściej en face), na rewersie zaś róża, której grecka nazwa - to rhodon - wyraźnie kojarzyła się z zamożną wyspą i jej powiązanymi wzajemnie ze sobą miastami. Oferowana drachma pochodzi z okresu, który w przeciwieństwie do wielu wcześniejszych emisji, da się zawęzić do ok. 12 lat (202-190 przed Chr.). Umożliwia to umieszczone na rewersie imię urzędnika.

Drachmy tego typu były naśladowane głównie na Krecie i w Azji Mniejszej, ale znakomity styl oferowanej monety przemawia za samym Rodos, o którego ówczesnej potędze świadczyły liczne jeszcze pozostałości zawalonego w 227/226 r. przed Chr. jednego z Siedmiu Cudów Świata Antycznego - Kolosa Rodyjskiego...