Książka jest wyrazem dążenia do przełamania bezradności wychowawczej wynikającej z faktu korzystania ze stereotypođwych, opartych na przestarzałych koncepcjach i teoriach, rozđwiązań organizacyjnych i metodycznych oraz wskazuje na kođnieczność dalszych poszukiwań i eksperymentalnych rozwiąđzań. W ten sposób wypełnia ona w znacznym stopniu lukę syđgnalizowaną przez wielu autorów, co jest jej istotną zaletą. Sądzę, że zauważalny uniwersalizm tej książki, jej czytelność i jasność wywodów, co charakteryzuje wszystkich autorów, skłania do refleksji, iż powinna ona trafić także do polityków, zatem do tych ludzi, którzy kreują legislacyjne podstawy bezđpieczeństwa społecznego w naszym kraju, a którzy niezwykle często, ze względów politycznych, wspierają się wyłącznie względami populistycznymi.

Z recenzji prof. dr hab. Henryka Machela

Znaczącym rysem i zarazem wartością tej pracy promującej nową postać, wizję pedagogiki resocjalizacyjnej jest jej otwarđtość. Można chyba powiedzieć, że praca ta jest swojego rođdzaju egzemplifikacją otwartej pedagogiki resocjalizacyjnej. Odnosi się ona do jej przedmiotu (zestawu problematyki), ram przestrzennych desygnatu (szeroki wachlarz środowisk spođłeczno-wychowawczych, instytucji i placówek funkcjonująđcych w różnych wymiarach rzeczywistości polskiej, europejđskiej i pozaeuropejskiej) i czasowych (czas przeszły, teraźniejđszy, przyszły), relacji z innymi dyscyplinami nauki (sięganie do dorobku teoretycznego i aplikacyjnego), sfery metodolođgicznej w obszarze badań eksploracyjnych i weryfikacyjnych (uwzględnienie różnych paradygmatów poznania naukowego, podejść i strategii metodologicznych), postawy wobec otwartej krytyki (dopuszczanie prób krytyki, traktowanie ich jako istotnej przesłanki weryfikacji rusztowanych twierdzeń teorii).

Z recenzji prof. dr hab. Mikołaja Winiarskiego