Resident Evil 4 umożliwia nam wcielenie się w nieustraszonego i pożądanego przez płeć piękną Leona S. Kennedy’ego, którego umiejętności (mocno jeszcze ograniczone) mogliśmy przetestować grając wResident Evil 2. Ówcześnie początkujący policjant, teraz doświadczony agent do zadań specjalnych – taką właśnie metamorfozę przeszedł Leon przez kilka lat rozłąki z posiadaczami konsol. Tym razem naszym zadaniem jest oswobodzenie córki prezydenta z rąk nie do końca rozpoznanych sprawców, zamieszkujących pewną tajemniczą europejską wioskę. Podczas podróży spotykamy wielu przeciwników z wieśniakami zarażonymi nieznanym wirusem na czele. Prócz nich na naszej drodze napotykamy także licznych i niezwykle trudnych bossów, których rozmiary, bądź nietuzinkowe umiejętności, mogą zmrozić krew w naszych żyłach, nie wspominając już o niesamowitej walce na środku mętnego jeziora z potężnym wodnym stworem, próbującym połknąć bohatera gry za jednym podejściem. Wspaniale prezentują się świetnie zaprojektowane pomieszczenia, począwszy od zwykłych domków, a skończywszy na wielkich kościołach i jaskiniach.

W stosunku do poprzednich części serii RE system zabawy, zawarty w czwartej edycji, uległ wielkim zmianom. Zrezygnowano z dość statycznego prowadzenia akcji, a na jego miejsce wprowadzono niezwykle dynamiczny „silnik” pozwalający nam zarówno na niesamowicie zgrabne eliminowanie przeciwników, jak i na przemieszczanie się pomiędzy poszczególnymi lokacjami. Codziennością są akcje, w których eliminujemy kilku oprawców, wbijamy się do pustego domu przez oszklone okno, po czym barykadujemy drzwi i wydostajemy na dach, jedynie w celu dalszej eksterminacji kolejnej fali przeciwników. Capcom umiejętnie wplótł w RE 4 system zgranego z czasem wciskania przycisków na padzie, co objawia się wykonywaniem wielu skomplikowanych akcji, jak wyskok przez okno lub uskok przed nacierającym wrogiem (identyczny pomysł zastosowano w wielkim hicie na konsolę Sega Dreamcast – Shenmue). Autorzy nie zapomnieli jednakże o kilku zagadkach wykorzystujących pokłady szarych komórek, zamieszkujących nasze czaszki.

Oprawa graficzna i dźwiękowa stoi na bardzo wysokim poziomie, jednakże w stosunku do wersji na konsolę Nintendo GameCube obniżono nieco jej jakość, co wymusiła na twórcach słabsza architektura PS2. Niemniej liczne filmy przerywnikowe, a także inne elementy, ciągle robią wielkie wrażenie na graczach.

Nie jest to wersja platynowa .

WERSJA PREMIEROWA !